گنجور

غزل شمارهٔ ۵۶۱۲

سوختم بس که به دنبال تمنا رفتم
مردم از بس که پی آتش سودا رفتم
منم آن سیل که صد بار شدم زیر و زبر
تا از این وادی خونخوار به دریا رفتم
سرمه گردید نفس در جگر سوخته ام
تا به کنه دل خود همچو سویدا رفتم
می زدم جوش طرب در دل خم چون می ناب
به چه تقصیر به پیمانه و مینا رفتم؟
عرق سعی به مقصود رسانید مرا
بر بساط گهر از آبله پا رفتم
این زمان راه به پای دگران می سپرم
من که صد بادیه را سلسله بر پا رفتم
(جلوه گل نزند راه تماشای مرا
من که از کار ز حسن چمن آرا رفتم)
(درد عشق است خداداد، و گر نه صد بار
من بیچاره به دریوزه دلها رفتم)

اطلاعات

وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: ویکی‌درج

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

سوختم بس که به دنبال تمنا رفتم
مردم از بس که پی آتش سودا رفتم
هوش مصنوعی: به خاطر خواسته‌هایم سختی‌های زیادی را تحمل کردم و به خاطر عشق و اشتیاق، جانم را فدای هوس‌ها و آرزوهایم کردم.
منم آن سیل که صد بار شدم زیر و زبر
تا از این وادی خونخوار به دریا رفتم
هوش مصنوعی: من همچون سیلابی هستم که بارها و بارها به هم ریخته‌ام تا از این منطقه خطرناک و پرخطر عبور کنم و به دریا برسم.
سرمه گردید نفس در جگر سوخته ام
تا به کنه دل خود همچو سویدا رفتم
هوش مصنوعی: نفس من به خاطر دل سوخته‌ام مانند سرمه تیره شده است. تلاش کرده‌ام تا به عمق احساسات خود برسم و همچون رنگ سیاه و عمیق سویدا، به درونم نفوذ کنم.
می زدم جوش طرب در دل خم چون می ناب
به چه تقصیر به پیمانه و مینا رفتم؟
هوش مصنوعی: دل من از شوق و شادی به جوش آمده بود، مانند می ناب. اما نمی‌دانم چرا به سراغ پیمانه و جام رفتم؟
عرق سعی به مقصود رسانید مرا
بر بساط گهر از آبله پا رفتم
هوش مصنوعی: به خاطر تلاش و زحمتی که کشیدم، توانستم به هدفم برسم و از سختی‌ها و مشکلات گذشته عبور کنم.
این زمان راه به پای دگران می سپرم
من که صد بادیه را سلسله بر پا رفتم
هوش مصنوعی: در حال حاضر من وظیفه‌ام را به دیگران واگذار کرده‌ام، زیرا در گذشته مسیری طولانی را طی کرده‌ام.
(جلوه گل نزند راه تماشای مرا
من که از کار ز حسن چمن آرا رفتم)
هوش مصنوعی: من به دلیل زیبایی و جلوه‌ی گل‌ها نمی‌توانم به تماشای آن‌ها بروم، زیرا از زیبایی و جذابیت بستان و گل‌ها دور شده‌ام.
(درد عشق است خداداد، و گر نه صد بار
من بیچاره به دریوزه دلها رفتم)
هوش مصنوعی: درد عشق عطای الهی است و اگر نبود، من بارها به دنبال دل‌ها و محبت‌ها می‌رفتم و به سراغ آن‌ها می‌چنگیدم.