هوش مصنوعی: من نمی‌دانم آن پری‌روی دور از من چه حالتی دارد، و همچنین نمی‌دانم چرا این جو و فضای آن از بقیه محیط جداست.

هوش مصنوعی: اگرچه لباس زیبا و خوشبو در مصر و کنعان وجود دارد، اما من نمی‌دانم چرا عطر و طراوت آن از پیراهن‌های کهنه جداست.

هوش مصنوعی: در نظر من، در طول شب و روز، دنیا همیشه یکسان به نظر می‌رسد و من نمی‌دانم از تضاد بین ترک و هندو چه خبر است.

هوش مصنوعی: گل زیبا و خرم بهاری در باغ وحدت وجود ندارد و من نمی‌دانم که این حال مسلمان و هندو را چگونه توضیح دهم.

هوش مصنوعی: نگاه من به دور قلم نقاش می‌چرخد و از تصویر شیر و آهو سردرگم و گم هستم.

هوش مصنوعی: من زبان شمشیر را می‌فهمم، اما نمی‌توانم پیام‌های ابرو را متوجه بشوم.

هوش مصنوعی: لطافت و زیبایی دیدگاه انسان به حدی می‌رسد که نمی‌توانم توضیح دهم این زیبایی کجا و چگونه به وجود می‌آید.

هوش مصنوعی: خوشحال‌کننده است که قطره‌ای از باران می‌داند در نهایت به دریا خواهد رسید، اما من از سرانجام این تلاش و کوشش اطلاعی ندارم و نمی‌توانم بگویم.

هوش مصنوعی: در روز محاسبه و سنجش اعمال، همه چیز به اندازه‌ای که باید، به دقت سنجیده می‌شود. اما من نمی‌دانم که این زبان سنجش چگونه عمل می‌کند و چه واقعیاتی در آن نهفته است.

هوش مصنوعی: عشق او مانند زهر چشمی مرا تحت تأثیر قرار داده است و نمی‌دانم چگونه به چهره آشنایش نگاه کنم.