هوش مصنوعی: ما کجا با محبت و دوستی خود مشورت می‌کنیم، همان‌طور که غنچه با شکوفه‌ها و دل‌های عاشق صحبت می‌کنند.

هوش مصنوعی: دریای پرهیاهوی حوادث در دستان ما ناتوان است و ما موج‌ها را به آسانی از لنگر رها می‌کنیم و به سمت ساحل می‌آوریم.

هوش مصنوعی: چشم‌هایمان به خیالش مشغول است و روز و شب گذشته را مثل مژگان سپری می‌کنیم، به‌حدی که از آن غافل می‌شویم.

هوش مصنوعی: عشق و احساسات عمیق خود را که باید در میان راز و رمزها پنهان بماند، به مانند لاله‌های دشت و شمع‌های محفل، آشکار می‌سازیم.

هوش مصنوعی: ناخن آنقدر محکم و قوی است که مانند فولاد می‌ماند. ما با روشنگری و آگاهی، جان و روح‌مان را از زیر خاکستر دل آزاد می‌کنیم و به روشنایی می‌رسانیم.

هوش مصنوعی: دولتی که در سایه‌ای تشکیل می‌شود، سرانجام به تاریکی و مسائل بد می‌انجامد. ما قصد داریم حقیقت را آشکار کنیم و همه‌ی نادرستی‌ها را از بین ببریم.

هوش مصنوعی: ما که دل در آرزوی زلف محبوب خود داریم، هیچ‌گاه به دست گل خوشبوی بهشت نخواهیم داد.

هوش مصنوعی: ما شبنم هستیم، اما به خاطر همه‌ی اتفاقاتی که تجربه کرده‌ایم، چشمه‌ی پرنور خورشید را هم آلوده می‌کنیم.

هوش مصنوعی: اندیشه ما مانند بارش رحمت بهاری است که می‌تواند زمین خشک و شور را برای یک لحظه هم که شده، قابل و قابل استفاده کند.