هوش مصنوعی: عشق کجاست تا مانند گل، با خون خود بازی کنیم و همه وجودمان را به عشق و احساسات زنده کنیم.

هوش مصنوعی: اگر از مردم روی بگردانیم، نباید مورد سرزنش قرار بگیریم؛ چرا که تا کی باید در زنگبار به خاطر دیگران تظاهر کنیم؟

هوش مصنوعی: تخته آموزش ما را از خاک ساخته‌اند. حیف است که عمر خود را به بازی و بی‌فایده صرف کنیم.

هوش مصنوعی: ما به ستمکاران سازش نمی‌کنیم، بلکه در برابر ناملایمات ایستادگی می‌کنیم و حتی در سختی‌ها آسمان را به چشم خود می‌ریزیم.

هوش مصنوعی: ما صدای شیرینی مانند نی داریم، اما در هنر نغمه‌پردازی، هم‌نوازی مناسبی پیدا نمی‌کنیم.

هوش مصنوعی: در جهنم غیرت، کسی به روی ما لبخند نمی‌زند، اما ما با شجاعت و عشق، مانند پروانه‌ای که به شمع نزدیک می‌شود، آماده‌ایم جانفشانی کنیم.

هوش مصنوعی: دوری از هدف و آرزوها به خاطر نداشتن آمادگی و تجهیزات لازم است. اگر ما تلاش کنیم و مقدمات سفر را فراهم کنیم، می‌توانیم به هدف نزدیک شویم.

هوش مصنوعی: مقصد اصلی ما در دسترس است، اما مانند جرقه‌ای بی‌فایده به سرگردانی و بی‌هدف پرواز می‌کنیم.