هوش مصنوعی: ما به خاطر جذابیت و زیبایی‌های داغ او، نقابی بر چهره زده‌ایم و این نخستین باری است که ما بر روی این آتش خود را به کباب می‌زنیم.

هوش مصنوعی: ما مانند شبنم و گل نیستیم؛ بلکه ما بار گران غم و اندوه را بر دوش خود حمل کرده‌ایم و سر خود را در کنار آفتاب قرار داده‌ایم.

هوش مصنوعی: خار این بیابان به آب حیات دست یافته، اما ما همچنان مانند موجی هستیم که در سرابی غوطه‌ور شده‌ایم و در جستجوی حقیقت و زندگی واقعی، اما در واقعیت به آن دسترسی نداریم.

هوش مصنوعی: ما در قالب زیبایی‌های وجود یک‌پارچگی و اتحاد، خود را به نمایش می‌گذاریم و پرده از روی خود برمی‌داریم تا مانند حبابی که روی آب شناور است، نمایان شویم.