هوش مصنوعی: ما زمانی در زندگی خود با احساسات شدید و هیجان‌انگیز همراه بوده‌ایم، تا جایی که از زیبایی و ظرافت معانی و احساسات عشق خود پرده‌برداری کنیم.

هوش مصنوعی: ما به یاری و حمایت یکدیگر خواهیم پرداخت، حتی اگر خودمان در غفلت و خواب به سر ببریم.

هوش مصنوعی: در کنار همین تنبلی، بار سنگینی می‌آورد که حالا تلاش و کوشش را از مسیر خود خارج کرده است. ما در این راه، به خاطر مکرر بودن آن، از شتاب و سرعت خود کاسته‌ایم.

هوش مصنوعی: ما از درخشش گوهری که داریم، به شدت افت کرده‌ایم و مانند شبنمی هستیم که در کنار خورشید قرار گرفته است.

هوش مصنوعی: از لبهای خوش رنگ او به نوشیدن شراب راضی شده‌ایم و عشق گل را مانند نگاهی به دوربین، بر روی گلاب پاشیده‌ایم.

هوش مصنوعی: هیچ‌کس به اندازه‌ی ما در فروتنی و ادب نیست، زیرا ما مانند اسب‌سواری که رکابش را در مقابل مردم گذاشته باشد، به روی خودمان تسلط داریم و در برابر دیگران humild هستیم.

هوش مصنوعی: برای دیدن تو، چشمان‌مان را خوب می‌شوییم، حتی اگر بدون تو چشمی به سمت آفتاب دوخته باشیم.

هوش مصنوعی: عارفان با دل‌های پاک و خالص خود، به زیبایی‌ها و معانی هر چیز می‌نگرند و توجهی به ظواهر دنیوی ندارند. ما نیز از دل‌های تیره و غمگین، به کتاب زندگی‌مان نظر افکنده‌ایم.