هوش مصنوعی: ما در زیر آسمان بی‌رحم زندگی می‌کنیم و با تمام وجود در برابر مشکلات ایستاده‌ایم. طوفان‌های سخت و خطرناک در خانه‌امان جاگیر شده‌اند و ما همچنان استوار و مقاوم ایستاده‌ایم.

هوش مصنوعی: ما در برابر هر کسی خود را به نمایش نمی‌گذاریم، مانند آفتابی که در گوشه‌ ویرانه‌ای از خودش نور می‌افشاند و کم‌کم در خفا و دور از دید دیگران می‌درخشد.

هوش مصنوعی: هر لحظه مانند گلی که در دستان کسی باشد، از خود بی‌خبر نیستیم. ما در دل میخانه، با تمام وجود غرق در حال و هوای خود هستیم و به اوج زیبایی‌ها دست یافته‌ایم.

هوش مصنوعی: ما در کوچه‌ها مانند اشک‌های حسرت نیستیم، بلکه همچون مژگان که در آستانه یک خانه فشرده شده‌اند، در انتظار ایستاده‌ایم.

هوش مصنوعی: اگر صد کبوتر هم به کعبه فرستاده شود، ما اینجا بر روی بالین نمی‌شکنیم و یک روز در خانه بت، پای خود را گذاشته‌ایم.

هوش مصنوعی: ما نمی‌توانیم زیبایی و شکوه زلف معشوق را به خوبی بیان کنیم، چرا که تحت تأثیر دست‌افشانی و زیبایی او، آن‌قدر در عشق او غرق شده‌ایم که هیچ کلامی برای گفتن نداریم.

هوش مصنوعی: اگر سر ما از دنیا بگذرد و مانند خوشه‌ای از میوه جدا شود، این طبیعی است که در زمین موجودی با ارزشی همچون دانه‌ای که زیر پا فشار داده شده، باشیم.

هوش مصنوعی: ما به شدت بر تاک‌ها فشار می‌آوریم، زیرا همانند حالتی مستی، در باغی که میوه‌ها را به خود جذب کرده، به سر می‌بریم.

هوش مصنوعی: ریشه در فولاد نشان‌دهنده‌ی استحکام و قدرتی است که با وجود فشارها و چالش‌ها، محکم و پابرجا باقی مانده‌ایم. زیر فشار و دشواری‌ها، به استقامت و ایستادگی خود ادامه داده و عزم راسخ‌تری پیدا کرده‌ایم.

هوش مصنوعی: خال او باعث شده است که هزاران دل شکسته شوند و ما به طور بیهوده تلاش می‌کنیم که این دانه را برداریم، در حالی که پای خود را روی آن فشار داده‌ایم.