هوش مصنوعی: عشق تو ما را از حجاب و پوشش دور کرده است. اگرچه ما خود را از نظر ظاهری آماده و محرم به تو می‌دانیم، اما در واقع حس می‌کنیم که هنوز از زیبایی و خوشبویی تو دور هستیم.

هوش مصنوعی: اگر چه به ظاهر از هم دور افتاده‌ایم، در دل و جان هر کجا که باشیم، در کانون عشق و محبت تو هستیم.

هوش مصنوعی: هرچند که مانند یک غنچه در دو جهان بسته‌ایم، اما همچنان منتظر نسیم آشنای تو هستیم.

هوش مصنوعی: ما مانند آینه‌ای شفاف و پاک که از چشمانمان نور می‌تابد، در محضر تو حاضر هستیم و بر دستان تو و زانوی تو تکیه کرده‌ایم.

هوش مصنوعی: ما در وفاداری به مردم هیچ نسبتی با دیگران نداریم و مثل سنگ‌های ته جوی هستیم که بی‌انصافی و بی‌وفایی را تحمل نمی‌کنند.

هوش مصنوعی: هرچند که سنگ را نمی‌توان با جواهرات اندازه‌گیری کرد، ارزش واقعی ما این است که گاهی در نظر تو مورد سنجش قرار می‌گیریم.

هوش مصنوعی: کیست که مانند سایه ما را از زمین بردارد؟ جز تو هیچ‌کس نیست که بر دل ما سایه افکند.

هوش مصنوعی: عاشقانی که طغیان می‌کنند را در دل خود دفن کن، وگرنه ما همیشه در معرض خطر و آسیب از زیبایی‌های تو هستیم.

هوش مصنوعی: ما زمانی زندگی راحت و خوشی داشتیم، مثل شبنم که بر گل‌ها نشسته است، اما اکنون در غم و اندوه، در سرپناه تو به خواب رفته‌ایم.

هوش مصنوعی: ما که راه ارتباط‌مان با سخنان آشنایان و کسانی که به ما نزدیک هستند، مسدود شده است، اکنون به صدای تو که برای ما آشناست، گوش می‌دهیم.