هوش مصنوعی: امروز می‌خواهم حجاب شرم را کنار بزنم و با بی‌مهری به کارهای بی‌رحمانه بپردازم.

هوش مصنوعی: همت و تلاش من همچون جوی باریکی است که در برابر دریای عظیم، با هر قطره آبی که می‌ریزد، می‌خواهم با ثبات و استقامت مانند سروی به ایستادگی ادامه دهم.

هوش مصنوعی: من از شوق به تو، پیراهنم را چاک کرده‌ام و در سادگی‌ام، به تصویر تو بویی می‌زنم.

هوش مصنوعی: با اراده و تلاش می‌توانم سنگ و آهن را به پرواز درآورم، و اگر بخواهم، می‌توانم صید کنم و آن را با شاهین ترازوی خود اندازه‌گیری کنم.

هوش مصنوعی: از نگاه پرحرارت خود، نوری را می‌بینم که در جست‌وجوی پیچ و تاب گربه‌ای از خاکستر در حال درخشش است و من را به حالتی آتشین و شورانگیز می‌کشاند.

هوش مصنوعی: اگرچه مجنون روزی پیش من زانو بزند، من چشم‌های بازیگوش آهو را گویا می‌کنم.

هوش مصنوعی: وقتی که زیبایی او را با عشق و نور ماه مقایسه می‌کنم، در ذهنم از زیبایی یوسف، میوهٔ گلابی را به عنوان وزنه‌ای برای سنجش می‌گیرم.

هوش مصنوعی: اگر من در تصرف باغ باشم، هر گل کوچک را مثل آتشدان برای نمایش زیبایی آن معرفی می‌کنم.