هوش مصنوعی: از باغ گل، دل من نمی‌تواند شاداب شود، چون درخت سرو، چنگال شهباز را در دل خود دارد.

هوش مصنوعی: از دل خاکستر من ناله‌ای بلند است، اما دردی که بر من رفته، نتوانسته صدای مرا خاموش کند.

هوش مصنوعی: آسمان به خاطر ناله‌های من تغییر شکل نخواهد داد، و اگر آن چشم جادویی به من نگاه کند، تمام دردهای من تسکین می‌یابد.

هوش مصنوعی: ای روشنگر، زحمت آینه را به من نده، زیرا دل سیاه من از الطاف تو سنگین می‌شود.

هوش مصنوعی: در پایان کار، کسی که از ابتدا مرا هدایت کرده، اصرار و مخالفتی با من خواهد داشت، و این شخص همان پهلوانی است که حقیقتاً فرمانروایی و تسلط را در دست دارد.

هوش مصنوعی: آن کسی که باعث می‌شود من از پرواز و آزادی‌ام دور شوم، بال و پر من به دست مشکلات و موانع بریده خواهد شد و به نابودی می‌رسد.

هوش مصنوعی: صبری که داشته‌ام باعث شده تا در خانه درب پیش رویم بسته شود، اما عشق و دلم به اندازه‌ای قوی است که مرا به بیرون می‌کشاند.

هوش مصنوعی: من هیچ علاقه‌ای به شنیدن صدای کسانی که با من هم‌صدا نیستند ندارم. برای من، کافی است که از اهل سخن، قلم و کلامی بگیرم که هم‌خوان دل من باشد.