هوش مصنوعی: عشق تو به قدری در وجودم تأثیر گذاشته که هیچ چیزی در این دنیا و آن دنیا نمی‌تواند آرامش‌ام دهد.

هوش مصنوعی: من آن احساسی هستم که از آغاز زمان در قلبم شکل گرفته است، عشقی که جوانمردی و شجاعت را در وجودم به وجود آورده.

هوش مصنوعی: تلخی مرگ برای من چندان سخت نیست، چرا که این دنیا با حوادث و اتفاقاتش مرا به شکل خاصی پرورش داده است.

هوش مصنوعی: فکر نمی‌کنم از خواب ناپایداری، نگرانم که درد و رنجی که دارم فراموش شود.

هوش مصنوعی: من با غیرت و شجاعت خود، همانند پیشانی خورشید می‌درخشم و هیچ‌گاه نمی‌گذارم که صبح قیامت به من لطمه بزند یا مرا دلسرد کند.

هوش مصنوعی: در بیابان، من به مانند خار یتیمی هستم که با تمام سختی‌ها و زخم‌ها، زندگی‌ام را ادامه داده‌ام و در سختی‌ها رشد کرده‌ام.

هوش مصنوعی: اگر مانند خورشید با تمام قدرت به خود آسیب بزنم، در این دنیا کسی نیست که مرا سرزنش کند.

هوش مصنوعی: من از یار امید ثمر نداشتم و گل نچیدم، اما مشکلاتی از سوی آسمان پیش آمد که مرا از هر دو طرف ناامید کرد.

هوش مصنوعی: هر ذره از وجود من مانند ذره‌ای در دست باد بود، سال‌ها زمان گذشت تا آسمان من را به هم رساند و به من وصل کرد.