هوش مصنوعی: جنون برای من مانند رهبری است که به‌طرز نو و تازه‌ای ظاهر می‌شود و احساس می‌کنم که در این حالت، مانند گیاهی سبز و جوان، به شدت در پی چیزی هستم که به آن نیاز دارم، مانند شخصی که به شدت تشنه خون است.

هوش مصنوعی: چشم بدی که به خط لب او نگاه می‌کند، مرا به نقطه‌ی تنگی می‌رساند، جایی که هیچ راهی برای خروج نیست.

هوش مصنوعی: دل من به شدت داغ و سوزان است و هرچند که به شدت رنج می‌برم، ولی باز هم اشک نمی‌ریزم. حتی اگر حالتی مانند لاله‌های پژمرده داشته باشم، نمی‌توانم خون دل خود را به بیرون بریزم.

هوش مصنوعی: اگر در این زمان، رهبر گروهی از غزالان دیوانه باشد، من نیز بار سفر به سوی دشت جنون را بر دوش دارم.

هوش مصنوعی: اگر تو همه عمر بر دل من زخم بزنی، کم است. اگر چشمانت تشنه خون من هستند، باز هم کم است.

هوش مصنوعی: به خاطر دلی که به خاطر این دوست غمگین دارم، دیدن دشمن خطرناک برایم خوش‌یمن است.

هوش مصنوعی: اگر نتوانم به زبان شکرگزاریت را بگویم، باید عذرخواهی کنم، زیرا میزان احسان تو بر من بسیار بیشتر از آن است که بتوانم وصف کنم.

هوش مصنوعی: من نمی‌توانم با گلی که خار ندارد ارتباط برقرار کنم، چرا که خار آن گل در درون من وجود دارد و مرا آزار می‌دهد.