هوش مصنوعی: هر مسافری که به خاطر عشق تو راهی شود، مانند آبی است که در جریان خود حرکت می‌کند و نیرویی که او را به سمت جلو می‌برد، همان شوق و عشق اوست.

روح یک پرنده است که قطره‌ای از مِی، آب و دانه‌ی اوست؛ دل یک اسب سرکش است که نوای نِی برای او مانند تازیانه است

هر لحظه هزاران طالب بوسه را با گفتگو و آوردن بهانه از سر خود وا می‌کند.

آن دریایی که من در آن سفر می‌کنم، هر دو جهان به اندازه خار و خاشاکی در ساحل آن است.

پرنده‌ای که در بهار آواز می‌خواند، و از غم و اندوه اشک می‌ریزد، در فصل خزان چه نغمه‌ای خواهد داشت؟

هر کسی که در زمان مناسب صحبت کند، مانند صدفی است که گوهر و مروارید در خود دارد، یعنی سخنانش ارزشمند و پرمحتواست.

هوش مصنوعی: هیچ‌کس دیگر به روز قیامت امیدی ندارد، زیرا آنقدر در زندگی مشغول بهانه‌جویی و روزمرگی‌اند که از یادشان رفته است.

بیش از اندازه نرمش نداشته باش و سخت گیری را فراموش نکن، زیرا ماری که دندانش ریخته باشد (دندان نداشته باشد)، بازیچه‌ی دست هر کودک نو پا خواهد شد.

هوش مصنوعی: هر کسی که از موقعیت و پایه‌اش فراتر برود، به نتیجه‌گیری اشتباه و نامساعدی برای زندگی‌اش دچار می‌شود.

تیری که بدون هدف مشخص به هوا پرتاب شود، فقط بر اساس شانس ممکن است به هدف اصابت کند.

اراده‌ی محکمی کجاست تا هر کس که سرزده به خانه‌اش آید را از خود طرد کند؛ مانند کمان که تیری را که ناخواسته به سراغش می‌آید را به نقطه‌ای دور پرتاب می‌کند

هوش مصنوعی: عمر انسان شبیه یک افسانه است و مرگ در واقع خواب اوست. مراقب باش که به این افسانه توجه نکن و فریب آن را نخور.

مسکین کسی که در مسیر زندگی دلش را گم کرده است، مانند تیری که بدون نشانه گیری پرتاب شود

ما به خاطر زبان شکوه گر خود در رنج و عذاب هستیم؛ آتشی که شعله‌اش زبانه نمی‌کشد، آسوده است

اگر از شدت زیبایی، مدهوش نیست، چرا شانه‌اش با گیسوانش صحبت می‌کند؟

هوش مصنوعی: اگر محبوبِ صائب عشق را درک می‌کرد، جهان پر می‌شد از غزل‌های عاشقانه‌اش.