هوش مصنوعی: هر دلی که از دیدن چیزی غمگین و ناراحت شود، مانند ستاره‌ای است که به خاطر دردش، نورش را به تابش خورشید می‌سپارد.

هوش مصنوعی: در شب تاریک، ستاره‌ای به عنوان راهنمایی برای من می‌درخشد، همان‌طور که گوشواره‌ای زیر زلف‌های محبوبم قرار دارد.

هوش مصنوعی: ابروی او مانند هلالی زیبا است، اما به مانند تیغی برهنه خطرناک و تیز می‌باشد. زبان اشاره‌اش نیز، بسیار موثر و قدرتمند است.

هوش مصنوعی: در حضور قد بلند او، باغ حتی از گل‌ها و سروها نیز شرمنده و فروتن است. گل‌ها در پای او قرار دارند و سروها در حال حرکت و ایستادن هستند.

هوش مصنوعی: چشمان هرکسی که از گریه سفید شده، مانند بادام است. برای رفع این درد و مشکل، باید به زیبایی و رنگ بنفشه توجه کرد.

هوش مصنوعی: آن کسی که در میان زیبایی‌ها مانند گل درخشان است، حتی اگر یک نقص کوچک داشته باشد، به تعداد زیادی از افراد توجه و بهانه جویی می‌شود.

هوش مصنوعی: زاهد به کسانی که درک و بینش بالایی دارند نگاه می‌کند، در حالی که خودش همچنان مثل کودکی است که به زهدی خشک و بی‌روح وابسته است.

هوش مصنوعی: دل مانند شیشه‌ای است که به مراتب نرم‌تر از شراب است؛ زخمی که بر دل می‌زند، همانند سنگی سخت و خارا می‌باشد.

هوش مصنوعی: در این دنیا که همچون دریای بی‌کران است، هر کسی که غرق شود و نتواند خود را نجات دهد، مانند گوهر نایابی است که در کنار یتیمان به سر می‌برد.