هوش مصنوعی: هر کس در سفر با خود بار کمتری دارد، در وطن احساس خجالت نمی‌کند از ادعای خود.

هوش مصنوعی: صائب می‌گوید: با دل بی‌درد چه می‌توان کرد؟ او اشاره دارد به اینکه حتی اگر کسی درد نداشته باشد، احساساتی مانند نمک‌پاشی بر زخم را در دلش حس خواهد کرد.

هوش مصنوعی: نوشیدنی در رنگین لب دوست خود را مانند آب در درون جواهری زنده و درخشان نشان می‌دهد.

هوش مصنوعی: در خانه‌ای که پر از زیبایی و دلربایی است، خم شراب حال و هوای خاصی دارد که همچون سیلابی از احساسات و انرژی در دل کوه‌ها خود را به نمایش می‌گذارد.

هوش مصنوعی: دلبر ما به دلیل بی علاقه‌گی ما در پرده و حجاب است، وگرنه او همچون یوسف خود را به خریدار نشان می‌دهد.

هوش مصنوعی: هر دو جهان در نور ناب ناشی از آینه‌ای که خود را نشان می‌دهد، محو و ناپدید خواهند شد، مانند جوهری که در این نور درخشان به وجود می‌آید.

هوش مصنوعی: وقتی دل از جسم جدا می‌شود، می‌تواند به تماشای زیبایی‌ها بپردازد و بدون هیچ پوششی، ارزش و زیبایی خود را نشان دهد.

هوش مصنوعی: دل روشن چگونه می‌تواند در بدن پرواز کند؟ دریا در یک قطره چه مقدار از خود را نشان می‌دهد؟

هوش مصنوعی: تا زمانی که تو از هویت و ویژگی‌های خودت آزاد نشوی، چه امیدی هست که محبوب خود را نشان دهد؟

هوش مصنوعی: انسانی که در حال خوشی و سرخوشی است، بهتر است خود را هشیار نشان ندهد، چرا که در آن لحظه، مصلحت این است که به شادی‌اش ادامه دهد و از شفافیت دوری کند.

هوش مصنوعی: در زمان غریب بودن، هر شخصی به نوعی متمایز شود و خود را نشان دهد. هر کسی با ویژگی‌های خاصش در این شرایط خود را به نمایش می‌گذارد.

هوش مصنوعی: هر کسی زیر آسمان ادعای دانایی و بینش می‌کند، اما در حقیقت، هر فردی در تاریکی شب می‌تواند خود را به شکل‌های مختلفی نشان دهد.

هوش مصنوعی: زیر آسمان، حقیقت احساس و دل آدمی مثل تیغی است که در زیر زنگار پنهان شده و باید تلاش کرد تا آن را نمایان کرد.

هوش مصنوعی: نکته‌ای دردآور است درباره چشمی که به خاطر نادانی، در خواب توهمات می‌بیند و وقتی بیدار می‌شود، خود را در حقیقت دینی دیگر می‌اندازد.