هوش مصنوعی: ما شبی را در آغوش محبوب خود نگذرانیدیم و احساس ما مانند سبویی است که زیر سر خود گذاشته‌ایم و هیچ چیزی از آن بهره‌مند نشدیم.

هوش مصنوعی: پروانه من شایسته هیچ دلسوزی از سوی شمع نیست، مگر اینکه از گرمای پرواز خود بسوزم.

هوش مصنوعی: این بیت بیان می‌کند که گردن شیشه‌ای مانند گردن بیضی شکل است و به کسی توصیه می‌شود که از مرزهای معین خود تجاوز نکند و در امور زندگی به احتیاط رفتار کند. به عبارت دیگر، باید از تصمیمات و اعمالی که ممکن است به عواقب ناخوشایند منجر شود، خودداری کرد.

هوش مصنوعی: چند نفر از اهل دانش و بصیرت با موهای بلند تو تحت تأثیر قرار می‌گیرند؟ هیچ‌کس تیری را به سوی ارتش خود نمی‌اندازد.

هوش مصنوعی: بیدار شو، تو که تنها یک ذره خاکستر هستی، از پشت این پرده آبی بیرون بیا. آیا می‌شود که کسی در سایه خاکستر خودش باقی بماند؟

هوش مصنوعی: برای رسیدن به مقصد، باید مهارت و ابزار لازم را داشته باشی. اگر آماده نباشی و نخواهی تلاش کنی، نمی‌توانی به ساحل امن برسی.

هوش مصنوعی: آیا ممکن است کسی که در خواب است، به زیبایی و حقیقتی که در آینه است نگاه کند؟ آنکه خوابش گرفته و سرش را بر روی آینه گذاشته، چگونه می‌تواند بیدار شود و زیبایی را ببیند؟

هوش مصنوعی: هر کسی که به حال مستی و شادمانی نمی‌رسد، نمی‌تواند از حال آنان که در دل خود شیشه‌ی شراب دارند، آگاه شود.