هوش مصنوعی: نوشته‌ی زیبا و خوش خط او روز به روز بیشتر می‌شود و زیبایی آن باعث گشت و گذار و سبزتر شدن دنیا می‌شود، مانند سبزی‌ای که از چهره‌ی گندم‌گونش برمی‌خیزد.

هوش مصنوعی: گفتم اگر او از رویش خون می‌ریزد، تشنگی‌ام بیشتر می‌شود و این سبز شدن لبش باعث می‌شود که حالا بیشتر از قبل به آن خون تشنه باشم.

هوش مصنوعی: خیال می‌کردم که از ابراز احساساتش می‌توانم به آزادی برسم، اما در واقع، این شعر دیوانگی و شب‌زنی را به همراه داشت.

هوش مصنوعی: نمی‌دانم که چه معنایی در نوشته‌های زیبای یار نهفته است؛ تنها می‌دانم که خط خوش او توانسته مرا به دنیای جدیدی از احساسات و معناها وارد کند.

هوش مصنوعی: سرو که مانند سبزه به آرامی بر زمین دراز کشیده، خطوط زیبایی را به وجود می‌آورد که به زیبایی قامت موزون او جلوه می‌دهد.

هوش مصنوعی: عشق و زیبایی لیلی، که چشمانی چون آهو دارد، مرا از کار و تلاش بازداشته است. مانند آبی که از درون جویبارها می‌گذرد، آن چنان که مجذوب شده‌ام که توان انجام هیچ کاری را ندارم.

هوش مصنوعی: چشمان او همچون تیغی زهرآگین، تأثیری عمیق بر دل‌ها می‌گذارد و زیبایی چهره‌اش در پس خط سبز رنگی پنهان می‌شود که همچون گل سرخ است.