هوش مصنوعی: گلو به تندی خط لب تبدیل شد و مانند شکر به دلیل زیبایی‌اش ارزشمند گشت.

هوش مصنوعی: پسته مدام در دل شکر پنهان بود. وقتی که به روی لب‌ها آمد، خانگی رنگ سبز به خود گرفت. حالا ظاهرش چگونه می‌شود؟

هوش مصنوعی: زمانی فرارسیده که زیبایی چهره او مثل خال می‌شود، زیرا زلف او آن‌قدر به دور خود می‌پیچد که از حسادت موی کمرش به خود گرفته است.

هوش مصنوعی: اگر این درخت سرو تازه که در حال رشد است به این شکل ادامه دهد، مانند سبزه‌ای که روی زمین خوابیده، زیر سایه‌اش خواهد افتاد.

هوش مصنوعی: ثمر نخل بلند و بارور من هیچ سودی ندارد، چون فقط می‌خواهم طعم لب‌ها و دندان‌هایم را بچشم که میوه‌اش چیست.

هوش مصنوعی: بلبل را به دورانی یاد دادند که در آن نه برگ و نه نوا وجود داشت. در این وضعیت، تنها چیزی که او را تسلی می‌داد، زیبایی و ظرافت گل بود که بر زخم دلش سایه می‌افکند.

هوش مصنوعی: آرایشگران و زیبائی طلبان را نمی‌توان به زنجیر کشید. مانند این است که نعل طاووس را در آتش بیندازیم، چرا که زیبایی و جثه او به پر و بالش وابسته است.

هوش مصنوعی: محبت مرا در جایی مثل مهمانی نشسته است که از زندگی سیر شدن به راحتی در دسترس ماست.

هوش مصنوعی: اگر سنگی به جواهر برسد، شکست آن آسان است، اما وای بر کسی که شکستی به جواهرش می‌رسد.

هوش مصنوعی: به خاطر بوسه‌ای که از آن لب شیرین گرفته‌ام، دهانم شیرین شده و این لذت در درون من مانند دانه‌ای پنهان است که در منقار طوطی شکر وجود دارد.