هوش مصنوعی: سروی که من دارم به زیبایی و قدش نگاه می‌کنم، مانند دو زلف خوشبو و طلایی‌ رنگش، دنیا را تحت تأثیر خود قرار داده و به آن جلوه‌ای خاص بخشیده است.

هوش مصنوعی: در حالتی مستی و خواب و ناراحتی، در کنار شوخی و بازیگوشی، او تمام اینها را با یک جرعه شراب در چشمان سیاه و زیبايش تجربه می‌کند.

هوش مصنوعی: چقدر آسان اشک‌های او از چشمانش می‌ریزد، ولی سخنانش به سختی از گلویش بیرون می‌آید.

هوش مصنوعی: اگرچه درخت سرو زیبایی دارد و قد بلند و خوش‌فرمی است، اما به خاطر قامت نخل که بسیار بلندتر است، خود را حقیر و خجالت‌زده حس می‌کند.

هوش مصنوعی: زیبایی او آن‌قدر تاثیرگذار است که در روز قیامت نیز افراد را به خود جذب می‌کند و نمی‌توان از چشمان پرجاذبه‌اش کمک گرفت.

هوش مصنوعی: اگر در باغ، سروی با زیبایی و شکوه خود ظاهر شود، درخت صنوبر که باری سنگین بر دوش دارد، به لرزه در می‌آید و این سنگینی دل او را سبک می‌کند.

هوش مصنوعی: سرو زیبای نقره‌ای در نگاه‌ها سبز به نظر می‌رسد، زیرا بوی دود و آه عاشق به دور آن پیچیده شده است.

هوش مصنوعی: به زندگی‌ای که دارم، مانند عشق محبوبم می‌نگرم؛ چرا که از جان خود سیر می‌شوم، اما هیچ‌گاه از تماشای او سیر نخواهم شد.