هوش مصنوعی: اگر قرار است که در آتش شوم، از زیبایی و طراوت چهره‌ او خوشحالم و از لب‌های رنگینش، حتی اگر به بهای خون خودم باشد، لذت می‌برم.

هوش مصنوعی: عشق خالص من چنان شور و شوقی ایجاد کرده که گناهی در جذابیت و زیبایی او وجود ندارد، و این عشق به اندازه‌ای قوی است که خون بوسه را بر چهره‌اش به رنگ گل درآورده است.

هوش مصنوعی: در یک نگاه، دلم را با زیبایی‌هایش پر کرد، و عشقی که از قدرت آسمانی ناشی می‌شد، چشمان او مانند آسمان بر من تأثیر گذاشت.

هوش مصنوعی: آه سرد من باعث می‌شود که آن گل زیبا از گلستان خارج نشود، و اگر نبود این آه، هر نسیمی او را به بیرون می‌برد.

هوش مصنوعی: سفال با عطر ریحان در دریای خوشبو غوطه‌ور است، اما مغز عاشقان همچنان خشک و بی‌روح از نشانه‌های شب است.

هوش مصنوعی: سفر به درون خود، انسان را از نیازها و وابستگی‌ها آزاد می‌کند. خوشا به حال کسی که دیوانگی‌اش از عمق دلش ناشی می‌شود و به محبوبش، همانگونه که مجنون به لیلی‌اش، عشق می‌ورزد.

هوش مصنوعی: در پی جست‌وجوی پختگی و کمال از عقل ناپخته‌ای هستی، اما نمی‌بینی که مانند می نارس در ظرفی جا دارد، همان‌طور که فلسفه‌ی فلورانس (فلاطون) در آن قرار گرفته است.

هوش مصنوعی: از محبت عشق، در چشمانم تصویری مانند گل لاله دارم که زیبایی‌اش به دل چسبیده و مانند نشانه‌ای زیبا و موزون بر روی قلبم نقش بسته است.