هوش مصنوعی: شراب قرمزی که از عرق گل‌های سرخ به دست می‌آید، در پیاله‌ای پر می‌شود و این پیاله از لب‌های زیبا و گلابی رنگ آن جاری می‌گردد.

هوش مصنوعی: از زنجیر خود، گردن‌بند سرو را می‌سازد. در آن باغ که شمشاد با لطافت خود جلوه‌گر می‌شود.

هوش مصنوعی: گرد و غبار آن به رنگ لاله برمی‌خیزد و نسیمی که از آن وزیده می‌شود، گل‌ها را به‌سوی خود می‌کشاند. این پدیده در هر جایی که پرتو چهره گلگون او بیفتد، رخ می‌دهد.

هوش مصنوعی: شوق نوشیدن از لبان معشوق، به قدحی که در دست داریم زندگی و نشاط می‌بخشد و در این جشن باشکوه به حضور ساقی نیازی نیست.

هوش مصنوعی: کسی که دلش پر از عشق و عشق‌ورزی است، اهمیتی به انتقادها و سنگینی ملامت‌ها ندارد. او مانند مجنونی است که از عشقش دیوانه شده و هیچ چیز نمی‌تواند او را متوقف کند.

هوش مصنوعی: اگر شیرین به خاطر ناز و خودخواهی‌اش به آتش بیفتد، فرهاد با وجود اینکه لنگ است، به خاطر او با عشق و فداکاری به سمتش می‌آید.

هوش مصنوعی: ضروری است که از محیط خود، آتش و هیجانی را دور کنیم که باعث آرامش دل را سلب کرده و او را از جمع و میهمانی‌ها بیرون می‌برد.

هوش مصنوعی: دختری زیبا و دلربا مرا به عشق خود می کشد و در این حال، با حالتی دردناک و غمگین، می گوید که دیوانه‌ای مثل مجنون از دامان دشت به پا می‌خیزد.