هوش مصنوعی: پروانه‌ای که از شدت سوز و درد به آتش تبدیل شده است، حالتی آشفته و سرگردان دارد. این آتش، که از دوری و دوری‌اش ایجاد شده، مانند گردابی از بی‌قراری و تنهایی‌اش جلوه‌گر است.

هوش مصنوعی: با یاد او، دل خود را شاد می‌کنم، مانند دانه‌های تسبیح که در محراب آتش می‌سوزند.

هوش مصنوعی: زیرا او به خاطر زیبایی چهره آتشین و جذابش، به شدت گریه و زاری کرده است، به طوری که رنگ صورتش نسبت به خون و درد درونش، تغییر کرده و مانند لعل (جواهری سرخ) در دلش پنهان شده است.

هوش مصنوعی: از درخشش آتش، زهد خشک و جدی من به مانند خاکستری سوخته شده است. و در همین حال، درخشش مهتاب به موجودی بی‌جگر و لطیف شبیه کتان، جان و آتش بخشیده است.

هوش مصنوعی: با اینکه شمعی روشن برای محفل‌ها بود، اما اشک‌های من باعث شد که آتش به وجود بیاید و مانند جواهر نایاب ارزش پیدا کند.

هوش مصنوعی: من نمی‌توانم به سادگی کنترل زمان عمرم را در دستانم بگیرم، چرا که هیجان و شدت زندگی باعث شده است که این جریان زندگی به جای آب، به آتش تبدیل شود.

هوش مصنوعی: به لطف عشق، آتش به شکل آب تبدیل می‌شود و برای ماهی سمندر گوارا و خوشایند می‌گردد، همان‌طور که شراب ناب لذت‌بخش است.

هوش مصنوعی: با آرامش و تدبیر می‌توان دشمن سرکش را مغلوب کرد، حتی اگر او با فریب و دروغ‌های زیادی سخن بگوید. این کار مانند خاموش کردن آتش با یک مشت آب است.

هوش مصنوعی: اگر کسی به خاطر وسایل و امکاناتش به دیگران برتری پیدا کند، دل‌های آزاد و روشن نمی‌توانند تحت تأثیر آن قرار بگیرند؛ زیرا این امکانات تنها آتش اختلاف را بیشتر می‌کند.