هوش مصنوعی: اگر خون ما باعث رنگ و چهره آل است، تو را در جام بریز که چون شیر حلال است.

هوش مصنوعی: در اطراف ما سایه‌ای وجود دارد که به اندازه‌ی خورشید بلندی و روشنی دارد. اما زمانی که این سایه کم شود، نشانه‌ی آغاز زوال و کاهش است. پس باید مراقب باشیم که این سایه از ما دور نشود.

هوش مصنوعی: خاک را به چشم آیینه خودبینی زن بریز تا بفهمی چقدر زیبایی در وجود توست.

هوش مصنوعی: تو که زیبایی‌ات موجب تحسین است، هر چند که چهره‌ات را از طریق آینه می‌بینیم، اما درواقع، زیبایی و جواهر وجودت زیر لایه‌ای از حجاب رنج می‌برد.

هوش مصنوعی: بی زبانی نمی‌تواند به گوهر آب لطمه‌ای بزند، زیرا اگر پوشیده بماند، زیبایی و کمال آن نمایان نمی‌شود.

هوش مصنوعی: تو همچون چوبه‌ی میله‌ای در بازی چوگان هستی که گوی سعادت به هنگام فکر و اندیشه در پایین تو قرار دارد. اگر ذهنت به درستی تمرکز کند، می‌توانی به خوشبختی دست یابی.

هوش مصنوعی: غضب و خشم وجود دارد و تو به خاطر نادانی‌ات، چیزی را که حلال و مناسب است، تلخ و نامطلوب می‌نمایی.

هوش مصنوعی: وقتی لب کاسه از تنگ‌نظری بریده می‌شود، نتیجه‌ای جز همین سؤال که تو می‌پرسی، نخواهد داشت.

هوش مصنوعی: اگر می‌خواهی به دیگران احترام بگذاری و خود را پایین بیاوری، باید قد خود را راست نگه‌داری؛ زیرا خواسته تو مانند هاله‌ای است که در آسمان می‌درخشد.

هوش مصنوعی: در مسیر زندگی، اگر به چیزهایی که با خود نمی‌توانی ببری فکر کنی، می‌فهمی که آن‌ها تنها بار سنگینی هستند بر دوش تو، و باید از آن‌ها درس عبرت بیاموزی.