غزل شمارهٔ ۴۸۸
دست شستن ز بقا آب حیات است ترا
خط کشیدن به جهان خط نجات است ترا
برگ از خویش بیفشان، ز ثمر دست بشوی
ای که چون بید تمنای نبات است ترا
در جوانی به طواف حرم کعبه شدن
شحنه باقی ایام حیات است ترا
گرچه از خوشه پروین گذرد خرمن تو
همچنان از دگران چشم زکات است ترا
تا به منزل نرسی، بر تو نگردد روشن
برکت ها که نهان در حرکات است ترا
لنگر از قافله ریگ روان می جویی
ای که از زندگی امید ثبات است ترا
از ره یک جهتی روی مگردان صائب
اگر امید رهایی ز جهات است ترا
اطلاعات
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: ویکیدرج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
دست شستن ز بقا آب حیات است ترا
خط کشیدن به جهان خط نجات است ترا
هوش مصنوعی: شستشوی دست از زندگی نشانهای از آب حیات است و رد کردن شما از این دنیا راهی به رهایی و نجات شماست.
برگ از خویش بیفشان، ز ثمر دست بشوی
ای که چون بید تمنای نبات است ترا
هوش مصنوعی: برگها را از خود دور بینداز و ثمرهات را هم کنار بگذار؛ زیرا تو مانند درخت بید، آرزوی رشد و باروری داری.
در جوانی به طواف حرم کعبه شدن
شحنه باقی ایام حیات است ترا
هوش مصنوعی: در جوانی، زیارت و طواف حرم کعبه، بهترین و ماندگارترین فعالیتی است که میتوانی در طول زندگیات انجام دهی.
گرچه از خوشه پروین گذرد خرمن تو
همچنان از دگران چشم زکات است ترا
هوش مصنوعی: هرچند که میوه و ثمره تو به اندازه خوشه ستاره پروین است، اما هنوز دیگران به تو چشم دارند و منتظر دریافت بخشی از برکتها و نعمتهای تو هستند.
تا به منزل نرسی، بر تو نگردد روشن
برکت ها که نهان در حرکات است ترا
هوش مصنوعی: تا وقتی به مقصد نرسی، نعمتهایی که در حرکات و تلاشهای تو پنهان است، برایت روشن نمیشود.
لنگر از قافله ریگ روان می جویی
ای که از زندگی امید ثبات است ترا
هوش مصنوعی: شما مانند یک لنگر به دنبال ثبات و آرامش در زندگی هستید، اما همچنان در حال حرکت و پیشرفت هستید، همچون قافلهای که در حال گذر از شنهاست.
از ره یک جهتی روی مگردان صائب
اگر امید رهایی ز جهات است ترا
هوش مصنوعی: در مسیر یک سمت حرکت کن و به سمت دیگر نگاه نکن، چرا که اگر به دنبال آزادی از جهات مختلف هستی، این کار به تو کمکی نخواهد کرد.

صائب