هوش مصنوعی: آرزوهای بی‌پایان ما را به جاهای مختلف می‌کشاند، مانند سگی ولگرد که بی‌هدف و بدون تمرکز ما را به دنبال خود می‌برد.

هوش مصنوعی: نخل ما هیچ میوه‌ای جز غم و اندوه نمی‌دهد و هر کس که ما را به زمین بیندازد، سرنوشتش همانند ما خواهد بود و به خاک خواهد افتاد.

هوش مصنوعی: ما که در هر گیسوی خود بار زیادی داریم، هیچ سیلابی نمی‌تواند ما را به دریا برساند.

هوش مصنوعی: اگر کسی بخواهد بر ما تسلط یابد، هیچ مانعی نمی‌تواند ما را از حق خود دور کند. ما به دلیل شجاعت و غیرت خود در برابر هر خطر و تهدیدی می‌ایستیم و به هویت و اصل خود وفادار خواهیم ماند.

هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که نامه‌ای که ما داریم، حاوی تمام رازهای اولیه و اساسی زندگی است. کسی که این نامه را نخواند، در واقع بر خود ظلم می‌کند و از درک این رازها و آگاهی از آن‌ها محروم می‌ماند.

هوش مصنوعی: در قامت این زیبایی‌های ظاهری، نشانی از واقعیت نیست که ما را به زمین بکشد.

هوش مصنوعی: عشق ما را از دل، دین و عقل دور کرد و به دنیایی دیگر که ما را به آنجا رساند.

هوش مصنوعی: تدبیر و برنامه‌ریزی ما نتوانسته است ما را از این مشکل رهایی بخشد. تا زمانی که نتوانیم این گره و دشواری را باز کنیم، به آزادی نخواهیم رسید.