گنجور

غزل شمارهٔ ۴۷۸

هر که هست، از می دیدار تو مست است اینجا
ذره را ساغر خورشید به دست است اینجا
مگذر از پای خم می که ره دور بهشت
از ره بی خبری دست به دست است اینجا
راه پر سنگ خطر، شیشه دل ها نازک
جرس قافله آواز شکست است اینجا
نرسد زیر فلک همت عالی جایی
هر که جایی رسد، از همت پست است اینجا
هر صدایی که به گوشش رسد از جای رود
بس که جان گوش بر آواز الست است اینجا
زیر گردون حبابی، ز سلیمان تا مور
هر که را می نگرم باد به دست است اینجا
می زند سینه به دریا ز تهیدستی، موج
ماهی از فلس گرفتار به شست است اینجا
بعد ازین بر در مستی و جنون زن صائب
که خوشی قسمت دیوانه و مست است اینجا

اطلاعات

وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: ویکی‌درج

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

هر که هست، از می دیدار تو مست است اینجا
ذره را ساغر خورشید به دست است اینجا
هوش مصنوعی: هر کسی که در اینجا است، تحت تاثیر زیبایی و جذبه‌ی تو قرار دارد. در این مکان، حتی ذرات ریز هم که به نظر بی‌اهمیت می‌رسند، مانند جامی از نور خورشید در دست دارند.
مگذر از پای خم می که ره دور بهشت
از ره بی خبری دست به دست است اینجا
هوش مصنوعی: از کنار پای جام شراب بگذر چرا که راه دور بهشت از بی‌خبری به هم پیوسته است.
راه پر سنگ خطر، شیشه دل ها نازک
جرس قافله آواز شکست است اینجا
هوش مصنوعی: مسیر پُر از سنگ و خطر است و دل‌های مردم مانند شیشه می‌باشند، صدای جرس قافله هم در اینجا نشانه شکست و ناکامی است.
نرسد زیر فلک همت عالی جایی
هر که جایی رسد، از همت پست است اینجا
هوش مصنوعی: هر کسی که به جایی برسد، ناشی از همت و تلاش پایین‌تری است و اگر کسی به مرتبه بالا و والایی نرسد، به خاطر این است که استعداد و اراده‌اش در سطح پایین‌تری بوده است.
هر صدایی که به گوشش رسد از جای رود
بس که جان گوش بر آواز الست است اینجا
هوش مصنوعی: هر صدایی که به گوشش می‌رسد، او از آن دور می‌شود، زیرا روحش به شدت به آواز حقیقت و وجود پیوسته است.
زیر گردون حبابی، ز سلیمان تا مور
هر که را می نگرم باد به دست است اینجا
هوش مصنوعی: زیر آسمان، همه چیز مانند حبابی است و از سلیمان تا کوچک‌ترین مور، هر که را می‌بینم، اینجا باد در دستانش است.
می زند سینه به دریا ز تهیدستی، موج
ماهی از فلس گرفتار به شست است اینجا
هوش مصنوعی: در اینجا فردی با تمام وجود و از روی ناچاری به دریا نزدیک می‌شود و به نوعی با مشکلاتش دست و پنجه نرم می‌کند. در این دریا، ماهی‌ای گرفتار شده که فلس‌هایش نشان‌دهنده‌ی زیبایی و زندگی‌اش است. این تصویر نشان‌دهنده‌ی تلاش و امیدی است که با وجود سختی‌ها وجود دارد.
بعد ازین بر در مستی و جنون زن صائب
که خوشی قسمت دیوانه و مست است اینجا
هوش مصنوعی: از این پس نزد آن شخص مست و دیوانه برو، زیرا خوشی و سروری مخصوص حال دیوانگان و سرمستان است.

خوانش ها

غزل شمارهٔ ۴۷۸ به خوانش عندلیب