هوش مصنوعی: در یک سرزمین شیرین و خوشمزه که جایی برای زندگی مسرت‌بخش است، وجود دارد، اما در عوض، گاهی اوقات ناکامی و تلخی‌هایی همچون حنظل (میوه‌ای تلخ) نیز وجود دارد که با آن شیرینی‌ها همراه است.

هوش مصنوعی: در میخانه، نیازی به عبادت من نیست؛ من همواره به دعا اهمیت می‌دهم و به آن مشغول هستم.

هوش مصنوعی: در عشق، وقتی لب‌ها خشک و مژه‌ها تر است، این نشان می‌دهد که عشق عمیق و واقعی است. در چنین حالتی، هیزم تر یا هر چیزی که نیاز به تازه شدن دارد، ارزش کمتری پیدا می‌کند. در واقع، در آنجا که احساسات عمیق و صادقانه حاکم است، چیزهای ظاهری و سطحی اهمیتی ندارند.

هوش مصنوعی: من از دشت پر از نور و برق می‌گذرم، در حالی که باد در دستانم می‌وزد و در جستجوی شکار خس و خاشاک هستم.

هوش مصنوعی: در بهشت هم غم او در دلم مانند خاری می‌ماند که هیچ درمانی برای دل غمگینم آنجا وجود ندارد.

هوش مصنوعی: نفس من از زیبایی‌های باغ به تنگ آمده است، خوشا به حال آن کسی که در قفس نشسته و از هر شکاف آن، فیض و نعمت می‌بیند.

هوش مصنوعی: من سفری در پیش دارم که در آن، باید با دل شکسته‌ام رو به رو شوم و در پایان این سفر، روح و جانم در صبحگاهی تازه و پاک خواهد شد.

هوش مصنوعی: صائب به جایی نمی‌رود جز محلهٔ خراباتی، جایی که دختری از او خواسته که از درختان تاک آنجا بگذرد.