هوش مصنوعی: چند روزی است که زیبایی چهره‌ی گل‌پوش بهار را دیده‌ای. از صبح که صدای آب به گوش می‌رسد، بهار را حس کن.

هوش مصنوعی: دانه‌ای که تحت تأثیر آتش قرار گرفته، به‌هیچ‌وجه نمی‌تواند از مهربانی ابرها سبز شود. دل افسرده ما هم در این شرایط نمی‌تواند به شکوفایی بهار دست یابد.

هوش مصنوعی: دامن پاک مثل یک حفاظ است که نیکوکاران را در بر می‌گیرد و در آغوش طبیعت و بهار هیچ‌گونه سرکشی و بی‌نظمی وجود ندارد.

هوش مصنوعی: اگر موی درهم و برهمم مانند دود از سرم کنار برود، و اگر اینطور شور و اشتیاق در دلم به جوش بیاید، مانند جوش و خروش بهار خواهد بود.

هوش مصنوعی: چون بلبل بی‌نصیب ما آواز بخواند، صدای آن مانند گوشواره‌ای زیبا به گوش بهار می‌رسد.

هوش مصنوعی: در دنیای محدود و ظاهری که داریم، طوفان‌های بزرگ نمی‌توانند بر ما اثر بگذارند. بلبل، که مظهر زیبایی و نشاط بهار است، چه کاری می‌تواند انجام دهد در یک فضای بسته و بی‌روح؟

هوش مصنوعی: چمن به خاطر زیبایی گل‌ها و لاله‌ها پر شده است. ای بهار، قدری خود را نشان بده تا این خوشه‌های سنگین گل‌ها سبک‌تر شوند.