هوش مصنوعی: آسمان به آه و ناله‌های ما پرواز می‌دهد و درد سنگین ما را به سیمرغ می‌بخشد، همچنین قدرت کمان ما به تیر کمک می‌کند.

هوش مصنوعی: هرچند که تیر بی‌هدف از سوی بی‌خردان به ما نزدیک می‌شود، اما همچنان که قرعه به شانس و تصادف می‌خورد، ما نیز از آن تیر بی‌هدف بی‌نصیب می‌مانیم.

هوش مصنوعی: به جز بی‌توجهی و غفلت، چیزی برای ما باقی نمانده است. افرادی که از راه به در شده‌اند، به دلیل خواب‌آلودگی، صدای جرس کاروان ما را نمی‌شنوند.

هوش مصنوعی: هیچ‌کس به احساسات و دردهای عمیق عاشقانی که قلبشان شکسته پرداخته نمی‌شود. در دنیای امروز، حتی بچه‌ها هم از زیبایی‌ها و لطافت‌ها بهره‌برداری نمی‌کنند.

هوش مصنوعی: صدای خنده گل باعث می‌شود بلبل آواز بخواند و نیازی به سنجش نغمه‌ها ندارد، چرا که زیبایی گلستان ما خود به اندازه کافی دلنشین و زیباست.