هوش مصنوعی: وقتی دستم به سمت گردن محبوب می‌رود، می‌دانم که تنها اثر دست خود را به جای می‌گذارم و بدون اراده، زیبایی را خلق می‌کنم.

هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که گردن او به خاطر سفیدی و زیبایی‌اش در چشم‌ها بسیار ارجمند و ارزشمند شده است. اگرچه این زیبایی و ارجمندی ممکن است در نظر دیگران به صرف زیبایی بی‌اهمیت به نظر برسد، اما اهمیت و محبوبیت آن به خاطر جلوه‌اش بسیار بالا است.

هوش مصنوعی: وقتی که صبح نزدیک می‌شود، نور چراغی که در دست داریم، به خاطر تابش خورشید می‌لرزد و باعث می‌شود که زیبایی و درخشش گردن نقره‌ای او به خوبی نمایان شود.

هوش مصنوعی: عاشقان به قدری شیفته و مست عشق معشوق خود شده‌اند که دیگر برایشان تماشای بهشت یا نوشیدن شیر هم اهمیت ندارد؛ زیرا زیبایی و جذابیت معشوقشان به قدری فریبنده است که همه چیز را فراموش کرده‌اند.

هوش مصنوعی: اگر در روز قیامت گردن او نباشد، وقتی چشم‌ها به او می‌نگرند، مانند نامه‌ای که به تماشا می‌آید، ناخواسته خواهند پرواز کرد.

هوش مصنوعی: آنچه که یوسف با زیبایی‌اش و چهره‌اش انجام نداد، حالا با گردن او و با تصویر زلف زیبا و تابدارش انجام می‌شود.

هوش مصنوعی: زلف مشکی که او دارد، به هیچ وجه نمی‌تواند حجاب گردن او باشد. صبح هنگام با روشنایی‌اش، تاریکی شب را نابود می‌کند.

هوش مصنوعی: مرقد صائب نیازی به شمع ندارد، زیرا بوی کافور از آن منتشر می‌شود. هر کس که خونش به گردن او باشد، آن زیبایی چهره را در نظر داشته باشد.