هوش مصنوعی: نگین باارزش و باخصیصه‌ای که به خوبی و پاکی خود شناخته شده، شایسته است که به بالاترین مقام و اعتبار برسد. در این مسیر، نعمت و برکت خاصی که او را می‌شناسد، به او کمک می‌کند تا به این ارتفاع دست یابد.

هوش مصنوعی: افراد شجاع و باهمت در میدان‌های بزرگ به موفقیت می‌رسند، همان‌طور که در فصل بهار، باران‌ها زمین را سیراب کرده و باعث زیبایی طبیعت می‌شوند.

هوش مصنوعی: برگ را از خود دور انداختن، کار نیکو و سخاوت نیست. همچنین در زندگی باید از مال و ثروت خود برای دیگران خرج کرد و نثار کرد.

هوش مصنوعی: چشمان انسان‌ها هرگز از زیورآلات و جواهرات سیر نمی‌شوند، مانند خشکی که در یک سنگ عقیق شفاف و باطراوت وجود ندارد.

هوش مصنوعی: دل‌های سیاه و بداندیش از زیبایی و زرق و برق نمی‌توانند بهره‌ای ببرند. همچنانکه گورهای تاریک و ظلمانی هم با روشنایی شمع آرامش نمی‌یابند.

هوش مصنوعی: کسی که از زمان زوال و فروپاشی خود بی‌خبر است، به دلیل غرور و خودبینی به اوج اعتبارش می‌بالد، مانند خورشید که در اوج خود می‌درخشد.

هوش مصنوعی: وقتی سینه‌ام مثل زره داوود می‌شود و قلبم از درد شکسته می‌شود، آن‌گاه مانند ذوالفقار آماده مقابله با مشکلات و سختی‌ها می‌شوم.

هوش مصنوعی: اگر کسی از بدی‌های دیگران، نیکویی را به نمایش بگذارد، این کار از انسان‌های نیکو شایسته نیست. حقیقت در نهایت آشکار می‌شود، مانند عیبی که در تیر مار قابل دیدن است.

هوش مصنوعی: هر کس که به دوش مردم مسئولیت‌ها را حمل کند، باید مانند سبویی باشد که وقتی می‌شکند، برای جلوگیری از نفوذ آب، همواره وزنه‌ای را بر گردن خود می‌آویزد. او به‌ویژه در مواقع سختی و چالش‌ها باید بهتر از دیگران عمل کند.