هوش مصنوعی: از ترس اینکه خط آن لب باعث دردسر شود، آن لب باریک شده است و این حالتی است که برای کسی پیش می‌آید که چنین زهر تلخی در زیر انگشتر خود داشته باشد.

هوش مصنوعی: هر کس در خانه زین به تماشای شمشاد بپردازد، می‌فهمد که اوج غرور و خودپسندی همین است.

هوش مصنوعی: آن خال زیبا نیازی به لب دزدانه ندارد، زیرا دلش شجاع است و از کمین پنهان نیست.

هوش مصنوعی: از در زیبایی مانند صدف لاغر، با هر کسی که همخانه شود، جانان خواهد بود.

هوش مصنوعی: پیوند و ارتباط یکتایی در اصل به خود فرد وابسته است و تمام ساختار و نظم این نوشته‌ها از چین پیشانی او نشأت می‌گیرد.

هوش مصنوعی: حضرت عیسی با روح بالایی که دارد، در آسمان‌ها حرکت می‌کند، در حالی که قارون با همه ثروت و سنگینی‌اش، در زیر زمین به سر می‌برد.

هوش مصنوعی: هر کجا که دل هر فردی وجود دارد، آنجا مکان اصلی او در این دنیا محسوب می‌شود. عارف واقعی در مرتبه‌ای بالا و فراتر از این دنیا قرار دارد.

هوش مصنوعی: هرگز نباید در جایی که نمک وجود دارد، سبزه‌ای سرسبز پیدا شود؛ چون وقتی لبخند از فردی با چهره‌ای نمکین به نمایش درآید، مشکل است.

هوش مصنوعی: در زوزه‌های مجنون، شور و هیجانی در بیابان‌ها پدید می‌آید که بیانگر حال و هوای رنج و اندوه دل‌های آزرده است و سخنان آن‌ها مثل نمک بر زخم می‌نشیند.