هوش مصنوعی: هر کسی که به مقصد نهایی خود برسد، دیگر از غم و نگرانی‌های دنیا رهایی می‌یابد و از مشکلات و دشواری‌ها خسته و بی‌خبر می‌شود.

هوش مصنوعی: راهی به سوی شش سمت وجود دارد، اما مقصدی مشخص نیست. دشت به‌نظر صاف و هموار می‌آید، اما باربری که باید برود، نامشخص است.

هوش مصنوعی: ماهیان به خاطر شوق و محبت به آب دریا، خاک را می‌لیسند و ساحل در این میانه ناپدید می‌شود.

هوش مصنوعی: هر کدام از برگ‌های این گلستان به اندازه گل ارزشمندند و مانند تن‌ها بدون اینکه قابل مشاهده باشند، وجود دارند.

هوش مصنوعی: از خون بی‌دریغ کشتگان، زمین مانند اطلس پوشیده شده و قاتل ناپدید است.

هوش مصنوعی: عاقل‌ها به خاطر پیمانی که با دیوانگان دارند، در زنجیرهایی ناپدید شده‌اند.

هوش مصنوعی: در درون هر ذره از هستی، آن نور و درخشندگی خورشید وجود دارد. بنابراین، تو نیز می‌توانی در آینه‌ای که در گل پنهان شده، آن نور را ببینی و احساس کنی.

هوش مصنوعی: آن کس که در دل به آرامش و ثبات می‌رسد، از سردرگمی و پریشانی آزاد می‌شود و مانند پرگاری که به مرکز خود بازگردد، به یک نقطه مطمئن و ثابت می‌رسد.

هوش مصنوعی: این گروه نادان فقط به تعداد خود توجه دارند و از وجود صاحبدل و دل روشن غافلند.