هوش مصنوعی: چه گلی از آن مرده دل چیده شده است که زخمی به درویش نمی‌خندد.

هوش مصنوعی: کسی که بتواند مجنون را تحت تأثیر قرار دهد، باید ویژگی‌های خاص و منحصر به فردی داشته باشد؛ به‌طوری که بتواند بر دل‌ها تأثیر بگذارد. این ویژگی‌ها ودیعه‌ای خاص است که از یک شخص به شخص دیگر منتقل می‌شود و تنها افراد خاصی از آن بهره‌مند می‌شوند.

هوش مصنوعی: کسی می‌تواند دیگران را بلند کند که خود بارها بر چالش‌های درونی‌اش غلبه کرده باشد.

هوش مصنوعی: کسی که مانند رشته‌ای به خود پیچیده و گرفتار شده، نمی‌تواند از دست کسی که با گوهری در دست است، کمک بگیرد.

هوش مصنوعی: وقتی که مدت کمی شادی و خوشی در زندگی وجود داشته باشد، غم و تلخی جای آن را می‌گیرد.

هوش مصنوعی: کسی می‌تواند ادعای بی‌عیب و نقصی داشته باشد که خود را از عیب‌ها پنهان کرده باشد و در واقع به ضعف‌های خود توجه نکند.

هوش مصنوعی: فردی که از زندگی و روزگار خود راضی است، می‌تواند بر مشکلات غلبه کند و پیروز شود. اما کسی که به زیبایی‌های ظاهری و لذات دنیا وابسته است، نمی‌تواند از موانع عبور کند و به هدف‌های بزرگ دست یابد.

هوش مصنوعی: در این زمین، تنها دانه‌هایی جوانه می‌زنند که در خاک کهنه و قدیمی قرار داشته باشند.

هوش مصنوعی: سرافرازی و شکوه در گلستان به کسی می‌رسد که مانند سرو، زیبایی و شکوه خود را حفظ کرده و از خود غافل نشده باشد.

هوش مصنوعی: در این راهی که ما در آن هستیم، وقتی کسی در حال حرکت است، جایی برای توقف و استراحت وجود ندارد. در واقع، کسی که خوابیده باشد، نمی‌تواند به جلو برود و به مقصد برسد.

هوش مصنوعی: محیطی وجود دارد که در آن هیچ چیز نمی‌تواند به طور مطمئن و بی‌خطا شناخته شود، زیرا حرف‌ها و مسائلی که در آن مطرح می‌شوند، بی‌پایه و اساس هستند.

هوش مصنوعی: کسی که با یکدیگر رابطه نزدیکی دارد، با کسی که از او عیبی دیده است، نمی‌تواند به راحتی به هم نزدیک شود و آغوش یکدیگر را بپذیرند.

هوش مصنوعی: هر کسی که در میان سخنان زیبا و رنگارنگ غرق شود، مانند صائب، به خاطر درد دل و رنج جان به خون جگر خواهد رسید.