هوش مصنوعی: دل من چرا نمی‌تپد و شاد نیست؟ اگرچه امشب درد و رنجی احساس نمی‌کنم.

هوش مصنوعی: من در مسیر کعبه و معبد قطع رابطه کردم و جز راهزن، کسی برای هدایت من وجود ندارد.

هوش مصنوعی: کدام شخص می‌تواند دل دیگران را بشکند؟ در این مکان، هیچ بت و معبودی وجود ندارد که از آن ترسید یا پریشان شد.

هوش مصنوعی: زمانی که به سفر می‌روی، با جنون همراه شو و در این مسیر، عقل و خرد جایی ندارد و نمی‌تواند به تو کمک کند.

هوش مصنوعی: در میان زهدپرستان و پارسایان، کسی نیست که به علم و دانش دست یافته باشد، زیرا هیچ‌یک از آنها نه عصایی در دست دارند و نه ردا و لباس مخصوصی که نشان‌دهنده مقام و منزلتشان باشد.

هوش مصنوعی: دل عارفان تحت تأثیر زیبایی‌های دنیای مادّی قرار نمی‌گیرد و آن‌ها به دنیا وابسته نیستند. زمین برای آن‌ها مقدس نیست و همچون حرم بوریایی به حساب نمی‌آید.

هوش مصنوعی: این جمله به توصیف یک شرایط خاص می‌پردازد، جایی که فقدان نور و روشنی به وضوح حس می‌شود. این فضا به نوعی به حالتی از یأس و کمبود اشاره دارد، به ویژه از نظر بخشش و سخاوت. به عبارت دیگر، در این فضا، عظمت و بزرگی وجود دارد، اما فاقد نشانه‌های مثبت و دلگرم‌کننده است.

هوش مصنوعی: این جمله به معنای این است که افکار صحیح و درست همچون دست واحدی هستند که تنها به خودشان تکیه می‌کنند و وابسته به هیچ چیز دیگری نیستند.