هوش مصنوعی: هیچ ستاره‌ای از آسمان بر سر من سنگی از ظلم نیافکنده و هیچ تیغی از کهکشان بر سر من نباریده است.

هوش مصنوعی: تا زمانی که امید من از بین نرفته بود و خاکستری نشده بود، انتظار بارش ابر کرم (که نشانه‌ی رحمت و نیکی است) را داشتم، اما هیچ بارانی به زمین نیامد.

هوش مصنوعی: به نظر می‌رسد که بخت بدی به خواب رفته است، چرا که امروز نتوانستم حرفی بنویسم و جوابی ننوشتم.

هوش مصنوعی: در بین مردم با کرم و سخاوتمند، همیشه فقیر و نیازمندی وجود داشته است، یا در زمانی که افراد با کرم در میان مردم بودند، هیچ گاه انسان نیازمند و تهیدستی به چشم نمی‌خورد.

هوش مصنوعی: دل در امتحان زیبایی و زلف او سرسپرده شده است و به رغم دشواری‌هایی که در این راه وجود دارد، نشان می‌دهد که از سختی‌ها عقب‌نشینی نکرده است.

هوش مصنوعی: روزگاری از شوق و عشق، آغوشم را برای کسی گشودم؛ اما اکنون دیگر هیچ چیز نمی‌تواند مانند آن احساس را در من به وجود بیاورد.

هوش مصنوعی: صائب، چه انتظاری می‌توانی از فصل‌های دیگر داشته باشی وقتی که این بهار خاص، حتی بر روی خاک هم اثر نمناک و تازگی نیاورده است.