هوش مصنوعی: اگر روزی ما بی‌هیچ درخواست و تلاشی به دست آید، چیزی عجیب نیست. چرا که مهمان نخواسته در هر جایی که دعوت نباشد، می‌تواند بیاید.

هوش مصنوعی: اگر قصد آزار و صدمه زدن به کسی را داری، باید بدان که اگر شرایط به نفع تو باشد، جایی برای خوشحالی و شادابی وجود نخواهد داشت.

هوش مصنوعی: در دل ما به خاطر غیرت و حسادت، دندان می‌فشاریم و از اثر زخم پشیمانی‌مان، صحبت نمی‌کنیم و چیزی بر زبان نمی‌آوریم.

هوش مصنوعی: بدون وجود ابر، امکان ندارد که دریا به لب صدفی تر تبدیل شود. اگر هم که چیز خاصی باشد، نتیجه‌ای نخواهد داشت.

هوش مصنوعی: درد و رنجی که در دل شب پنهان است، از نظر چشم بد در امان است. در روزی که تیره و تار است، دیگر نگران شب نخواهیم بود.

هوش مصنوعی: دامان رهروان همیشه در میان است، اما جان گریزای ما فقط زیر لب وجود دارد.

هوش مصنوعی: تا زمانی که بدون درخواست و خواسته نباشم، کسی مرا نمی‌پذیرد. در راه بی‌نیازان، سخن از درخواست و طلب مطرح نیست.

هوش مصنوعی: اگر کسی از دور به بهشت برسد، بدون تجربه لذت، مانند آن است که روزی در جایی نگذرانده باشد.

هوش مصنوعی: زمانی که کار تو به پایان می‌رسد و شب فرا می‌رسد، به یاد داشته باش که در این مکان، بی‌ادبی و نداشتن ادب جایی ندارد.

هوش مصنوعی: حرف زدن دربارهٔ نسب و اعتبار افراد بدون داشتن محتوای واقعی یا ارزش معنایی، بی‌فایده و پوچ است. هر جا که نسب و نسب‌نامه واقعی وجود نداشته باشد، صحبت از اصل و نسب مفهومی ندارد.

هوش مصنوعی: پیشرفت و امید در زندگی مانند سپیدی صبح است و دامن پاک صائب نماد این امیدواری است. همچنین، رابطه مهربان ما با یکدیگر باعث شگفتی نیست و طبیعی به نظر می‌رسد.