صائبغزل شمارهٔ ۴۴۶۱
سودای عشق ما را بی نام وبی نشان کرد
از ما چه می توان بردباماچه می توان کرد
از خواب غفلت ما در سنگ چون شرر ماند
شوقی که کوهها را ابر سبک عنان کرد
امید خانه سازی از عاشقان مدارید
از خارخار نتوان سامان آشیان کرد
شوری که در دل ماست شوقی که در سرماست
از سنگ می تواند سرچشمه ها روان کرد
شیرین کلامی ما کاری که کرد با ما
چون خواب صبح ما را در دیده ها گران کرد
ای ابر بی مروت تا چند خشک مغزی
ما را غبار خاطر از دیده ها نهان کرد
با شوخ چشمی عشق کوه شکیب هیچ است
در سنگ این شرررا پنهان نمی توان کرد
سررشته تأمل هر کس که داد از دست
چون شمع صائب آخر سردرسرزبان کرد
اطلاعات
وزن: مفعول فاعلاتن مفعول فاعلاتن (مضارع مثمن اخرب)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: ویکی‌درج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
سودای عشق ما را بی نام وبی نشان کرد
از ما چه می توان بردباماچه می توان کرد
هوش مصنوعی: عشق ما را به حالتی از گیجی و بی‌خبری انداخت و حالا از ما چه چیزی می‌توان برداشت؟ ما هم در این وضعیت چه کاری از دستمان می‌آید؟
از خواب غفلت ما در سنگ چون شرر ماند
شوقی که کوهها را ابر سبک عنان کرد
هوش مصنوعی: در این بیت، شاعر به خواب غفلت و بی‌توجهی اشاره می‌کند و می‌گوید که این غفلت مانند سنگی سخت است. اما در عین حال، شوق و آرزوهایی در درون ما وجود دارد که مانند آتش سوزان است و می‌تواند حتی کوهها را از جا برکند. این شوق مانند ابری سبک و رها است که قدرت حرکت دارد و می‌تواند تغییراتی بزرگ ایجاد کند.
امید خانه سازی از عاشقان مدارید
از خارخار نتوان سامان آشیان کرد
هوش مصنوعی: به عاشقان امید خانه‌سازی ندهید، زیرا از تلخی‌های زندگی نمی‌توان خانه‌ای زیبا و محکم ساخت.
شوری که در دل ماست شوقی که در سرماست
از سنگ می تواند سرچشمه ها روان کرد
هوش مصنوعی: انگیزه و هیجانی که در دل ما وجود دارد، شوق و اشتیاقی که در دل سردی‌ها پیدا می‌شود، حتی می‌تواند از سنگ‌ها سرچشمه‌هایی جاری بسازد.
شیرین کلامی ما کاری که کرد با ما
چون خواب صبح ما را در دیده ها گران کرد
هوش مصنوعی: شیرین زبان بودن او باعث شده است که مثل خواب صبح، احساس ما را سنگین کند و تحت تاثیر قرار بدهد.
ای ابر بی مروت تا چند خشک مغزی
ما را غبار خاطر از دیده ها نهان کرد
هوش مصنوعی: ای ابر بی رحم، تا کی می‌خواهی با بی‌احساسی خود ما را از شادی و آرامش دور کنی و غم و اندوه را در دل‌هایمان پنهان کنی؟
با شوخ چشمی عشق کوه شکیب هیچ است
در سنگ این شرررا پنهان نمی توان کرد
هوش مصنوعی: با نگاهی playful و شوخ، عشق می‌تواند باعث شود که انسان هیچ صبری در برابر مشکلات نداشته باشد و هرگونه ناراحتی یا غم را نمی‌توان به سادگی پنهان کرد.
سررشته تأمل هر کس که داد از دست
چون شمع صائب آخر سردرسرزبان کرد
هوش مصنوعی: هر کسی که تفکر و اندیشه‌اش را از دست بدهد، مانند شمعی که خاموش شده، در نهایت به سردرگمی و بی‌زبانی دچار می‌شود.