هوش مصنوعی: حاشا که از دل عاشق کلامی با طراوت و شیرین برآید؛ بلکه از سینه‌ای که آتش عشق در آن است، فقط احساسات خام و ناهنجار بیرون می‌آید.

هوش مصنوعی: نخل تو به خاطر محبت ما رشد کرده و بلند شده است و این سرو (درخت) نیز به خاطر آغوش و محبت تو به وجود آمده است.

هوش مصنوعی: دوران تلخ و سخت زندگی من گذشت و حالا شادابم، مانند کودکی یتیم که از روی ناراحتی و دلخوری خود فریاد می‌زند.

هوش مصنوعی: نگاهی به چشمان تو کافی است که تو را از نظر دور نکند، مثل آهویی که فکر می‌کرد این جوانمرد به‌سادگی به دامش خواهد افتاد.

هوش مصنوعی: هر شیر و دلیر در این دنیا وقتی نام تو را می‌شنوند، تسلیم و فرمان‌بردار می‌شوند و رشته‌های زلفت را به نشانه احترام و خضوع بر زمین می‌گذارند.

هوش مصنوعی: به تأثیر افکارت توجه کن، زیرا زمانی که زمان به جلو می‌رود، نام تو از دهان دیگران خارج می‌شود.

هوش مصنوعی: با وجود تمام آتشی که در دل او پنهان است، صائب می‌گوید که کسی نباید فکر کند که او به این سادگی خاموش می‌شود.