هوش مصنوعی: زمانی که شاخۀ گلی از باغ بیرون بیاید، مانند فردی مست و شاداب است و باغ همانند نفسی از عاشقان و سوختگان، به او پاسخ می‌دهد و جان می‌گیرد.

هوش مصنوعی: هر جا که شاخ گل به سمت می‌رود، در حالتی از خوشحالی و شوق، بلبل از زمین سر برمی‌آورد و خود را به نمایش می‌گذارد.

هوش مصنوعی: زیبایی تو به خاطر لطافت و زیبایی‌های فراوانی که داری، در نظر هر کسی به شکلی متفاوت جلوه‌گر می‌شود.

هوش مصنوعی: از شوق دیدن زیبایی تو، گل مانند لاله از شاخه جدا شده و نفسش از شدت عشق جان گرفته و از خاک سر برمی‌آورد.

هوش مصنوعی: در راه عشق و زیبایی، جان باید فدای دلبران شود، تا زمانی که صدای فرهاد از کوه و دشت به گوش برسد و یاد او جاودانه بماند.

هوش مصنوعی: عشق به تلاش و کوشش زیادی نیاز دارد و نمی‌توان در این راه به راحتی به موفقیت رسید، زیرا مانند آتش سوزانی است که نمی‌توان بدون تحمل سختی و آسیب، از آن عبور کرد.

هوش مصنوعی: چشمی که در آن نشانه‌ای از حیا وجود دارد، به زودی از نظرشکاف و هیجان شبیه به بادام تازه خواهد شد.

هوش مصنوعی: در یاد خدا صرف کردن وقت چه فایده‌ای دارد وقتی که عمر انسان به یکصد سال هم نمی‌رسد؟

هوش مصنوعی: لاله‌ای که رنگش به خاطر باران شسته شده، هرگز نمی‌تواند زیبایی و نمای ظاهری خود را مثل آن دلی که از جگر خون آمده، نشان دهد.