هوش مصنوعی: با چهره زیبای تو، چراغی که در آینه می‌درخشد چه معنا دارد؟ بدون وجود تو، گل رنگین چطور می‌تواند شکفته شود؟

هوش مصنوعی: در روز چه چیزی می‌تواند به زیبایی چهره تابناک تو، که مانند ماه می‌درخشد، جلوه‌گر باشد؟

هوش مصنوعی: شبنم نباید مانند جلوه‌ی خورشید در چمن باشد، چرا که این زیبایی دل‌ها را از دیگران می‌گیرد.

هوش مصنوعی: از موسیقی غیرممکن است که دل بریان و غمگین دوباره شاد شود، همان‌طور که از وزش نفسی، غنچه‌ای نمی‌تواند شکوفا شود.

هوش مصنوعی: اگر کسی عاشق باشد و به شدت به معشوق خود نیازمند، مانند این است که دریا را از موج‌هایش جدا کند؛ چنین کاری غیرممکن است و نمی‌تواند زنجیری به دور خود ببندد.

هوش مصنوعی: غم و درد در دل سیاه من مانند سایه‌ای بر تو سنگینی می‌کند و در آینه‌ی تاریک روح من، تصویر آن پری مانند دیو به چشم می‌آید.

هوش مصنوعی: دل من از شراب رنگارنگ روشن نشد، آیا آینه‌ای که شکننده است می‌تواند زنگار را پاک کند؟

هوش مصنوعی: اگرچه آن مرد به دلیل آثارش شایسته ستایش از سوی مردم بود، اما خود او نباید خود را ستایش کند.

هوش مصنوعی: هرگز نباید از لطف و سخاوت افراد بخشنده توقع داشت، زیرا دنبال کردن دائمی این انتظار، انسان را ناراضی می‌کند و نمی‌گذارد آرامش داشته باشد. درست مثل اینکه اگر آب دریا به تدریج کم شود، هیچ‌گاه سرازیر شدن مجدد دریا را فزونی نمی‌بخشد.

هوش مصنوعی: صائب از دوری تو در فصل پاییز به حرف آمد، بلبل دلbroken چه می‌تواند بخواند؟