هوش مصنوعی: در حیرت و شوقی مانند سیل بهار غرق شدم، نمی‌توانم در هیچ جایی آرام بگیرم.

هوش مصنوعی: اگرچه در ظاهر بی‌رنگ و بی‌جلوه‌ام، در حقیقت و در عالم پنهان، همچون بهاری پرشکوه هستم. چه کسی می‌تواند بر این واقعیت تأثیر بگذارد؟

هوش مصنوعی: این بیت بیان می‌کند که وقتی حواس و فکر آدمی به هم ریخته است، نمی‌تواند روی چیزهای مهم تمرکز کند. در این وضعیت، زیبایی و جذابیت فرد مورد علاقه‌اش برایش مشکلاتی ایجاد کرده و او احساس ناتوانی می‌کند.

هوش مصنوعی: وقتی که در کنار من چیزی نیست، چه فرقی می‌کند که در زندگی‌ام بالا و پایین باشد. من فقط خاک راه آن سواری هستم که در شأن و مقامش بسیار فراتر است، و در چنین حالتی چه می‌توانم انجام دهم؟

هوش مصنوعی: چشمانم را از زیبایی خورشید قیامت نمی‌توانم دور کنم، زیرا جلوه محبوبم من را دچار حیرت کرده است.

هوش مصنوعی: پرنده‌ای که در قفسی زندگی می‌کند، هرچه تلاش کند و بخواهد پرواز کند، نمی‌تواند از محدودیت‌های خود خارج شده و به آزادی دست یابد. در واقع، محدودیت‌ها و شرایط زندگی او مانع از تجربه‌های بیشتر و پرواز در آسمان می‌شود.

هوش مصنوعی: امروز شرایط به گونه‌ای است که نتوانستم به خواسته‌ام برسم و حالا که نتیجه قمارم برگشته، نمی‌دانم چه کار باید بکنم.

هوش مصنوعی: همان‌طور که ماه در این دایره کامل است، اما به خاطر فاصله‌ای که با او دارم، نمی‌توانم به او دسترسی پیدا کنم. من هم در زندگی‌ام به رغم اینکه به کمال رسیده‌ام، به دلیل برخی موانع و فواصل نتوانسته‌ام به آنچه می‌خواهم برسم.

هوش مصنوعی: از شدت محبت و علاقه‌ای که دارم، نمی‌دانم چگونه باید با این وضعیت کنار بیایم.