هوش مصنوعی: با توجه به زیبایی و جاذبه‌ای که از خال (نقطه‌ای که بر چهره است) ساطع می‌شود، می‌توان به سادگی راهی به سمت آن کجای دهان (مثلاً لب) پیدا کرد، اما برای رسیدن به سرچشمه جان و زندگی، به همان اندازه نیازی به دلیری و راهنمایی دارد که شاید در دسترس همه نباشد.

هوش مصنوعی: هرگاه که از دشت سبز بیرون می‌روم، خط زیبای تو را همراه خود نمی‌برم، هرچند که از آب زنده، درس و تجربه‌های زیادی آموخته‌ام.

هوش مصنوعی: وقتی کار به آن گوشه‌ی تنگ دهان می‌رسد، مورچه‌ای که خطش بر شکر است، می‌تواند پنهانی بخندد و ناپدید شود.

هوش مصنوعی: غم هیچگاه با خنده از دل ما کاسته نخواهد شد، زیرا تلخی ذاتی میوه بادام را نمی‌توان با شیرینی شکر از بین برد.

هوش مصنوعی: به خاطر علاقه و شوقی که به آن شخص داشتم، بارها قدم‌هایی برداشتم و راه را نشان کردم، اما از شدت خواب و خستگی نتوانستم به راه رفتن ادامه دهم.

هوش مصنوعی: چند وقت باید به صدای شکسته شدن رنگ از چهره‌ام گوش بدهم و شکایت را به دفتر پاییز منتقل کنم؟

هوش مصنوعی: روزی که او عزم کار کرد و با احتیاط و ادب وارد شد، در آن روز دل ضعیف صائب به شدت تحت تأثیر قرار گرفت و از میان رفت.