هوش مصنوعی: این صبح با همه‌ی سادگی‌اش، هیچ غمی ندارد و زیبایی چهره‌ی محبوب به حدی است که نمی‌توان نگران خطی از آن شد.

هوش مصنوعی: به احساسات و عشق خود اهمیت بده، زیرا این زلف زیبا تنها به درد ایجاد مشکلات و دردسرها می‌خورد و هیچ چیز دیگری به دنبال ندارد.

هوش مصنوعی: دوری و فاصله بین دل‌ها چه تأثیری دارد؟ این فاصله نمی‌تواند شیرینی نزدیکی را به خاطر بیاورد، همچنان که خبر از تلخی بادام نمی‌دهد.

هوش مصنوعی: تو شمشیر را از نیام بیرون آوردی و به خون من نپرداختی، افسوس که شروع تو پایانی ندارد.

هوش مصنوعی: ای نخل امید، از باروری و نتیجه‌ات غافل نشو؛ زیرا عاشق، هرگز به آرزوهای بیهوده دل نمی‌بندد.

هوش مصنوعی: اُفتخار و شرم اجازه نمی‌دهد که این در به روی کسی باز شود و تنها کسی که می‌تواند قفل این در را باز کند، ابرام است.

هوش مصنوعی: از ظاهر خویش خارج شو، زیرا که معبد اصلی فقط برای دل‌های بی‌تظاهر و زلالی است که در آن، لباس احرامی وجود ندارد.

هوش مصنوعی: هر کسی که از حد خود فراتر برود، در واقع در وضعیت بی‌خیالی و سرخوشی قرار دارد و اهمیتی به عواقب کارش نمی‌دهد.

هوش مصنوعی: ما در آرزوی نام و شهرت، هزینه‌های زیادی را پرداخت کرده‌ایم و برای رسیدن به هدف‌هایمان، زحمات فراوانی کشیده‌ایم، اما در نهایت، به می‌دانیم که ارزش واقعی آنچه به دست می‌آوریم، بیشتر از نام و شهرت بی‌اساس است.

هوش مصنوعی: در فضایی که به شدت مغموم و دلگیر است، چند بار می‌توان فریاد زد، وقتی که این مکان هیچ امیدی برای بالا رفتن و رهایی ندارد؟

هوش مصنوعی: نمی‌توان از تلخی زندگی شکایت کرد، چرا که کسی که دچار مستی است، نباید از مشکلات و دشواری‌ها گلایه کند.