هوش مصنوعی: از شراب صاف و زلال، دل‌های خالص رنگی ندارند، چون آیینه‌ای که جواهر در آن، از زنگار آسیب نبیند.

هوش مصنوعی: دل در چنگ آن زلف، نمی‌دانم چه حسی دارد، در این خانه تاریک، مانند گوهری رنگی ندارد.

هوش مصنوعی: قد تو مانند یک نهال است که هیچ گاه درختی هم قد و قامتش را ندیده است، و شکوه و قدرت تو همچون کوهی است که هیچ سنگی هم اندازه و هم‌وزن آن وجود ندارد.

هوش مصنوعی: اگر درختی میوه نداشته باشد، از او فرار کن، مانند کودکی که در دستش سنگی ندارد، نباید به او نزدیک شوی.

هوش مصنوعی: هر بار که به چشمان کبود تو نگاه می‌کنم، رنگی مانند نیلوفر آبی را می‌بینم و این همه زیبایی هیچ فریب و نیرنگی در خود ندارد.

هوش مصنوعی: از دشمن خشمگین توقع هیچ چیز نداشته باش. از آن دشمنی که قصد جنگ ندارد، دوری کن.

هوش مصنوعی: در هر گامی که برمی‌داریم، عقل و اندیشه مانند دو مکان مقدس، یعنی کعبه و دیر، در گوشه و کنار دنیای دیوانگی و جنون قرار دارند، اما در این عرصه، هیچ چیزی از سنگ و سختی وجود ندارد.

هوش مصنوعی: صائب می‌گوید که گلاب، عطر و طراوت خود را از گل خورشید به دست آورده، اما یک بوسه از لب او رنگ و طعمی ندارد. این به نوعی بیانگر این است که زیبایی و جذابیت ظاهری ممکن است نتواند حس واقعی یا تجربه عمیق را منتقل کند.