هوش مصنوعی: دل پاک و ساده در دنیای ظاهری نمی‌تواند به حقیقت برسد، چون تا زمانی که تصویر و نقش وجود دارد، اجازه‌ی آرامش و خلوت به آن داده نمی‌شود.

هوش مصنوعی: یوسف به خاطر زیبایی و جاذبه‌اش از هر لباس و ظاهر دیگری گرانبهاتر است، و تهمت و افترا به معصومیت او لطمه‌ای نمی‌زند.

هوش مصنوعی: ابرهای نازک نمی‌توانند نور خورشید را پنهان کنند؛ همچنین، احساسات عمیق و محبت در دل انسان پنهان نمی‌مانند.

هوش مصنوعی: افسردگی بر کسی که به داغ جنون نرسیده، اثر نمی‌گذارد و او نمی‌تواند تحت تأثیر سختی‌ها و مشکلات قرار گیرد.

هوش مصنوعی: آینه‌ای که زنگ زده و کدر است، مانع از دیدن حقیقت‌ها می‌شود و تا زمانی که انسان بینش و آگاهی نداشته باشد، نمی‌تواند به درک درستی از واقعیت‌ها برسد.

هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که تشنگی و نیاز واقعی فرد، تنها با منابع و نعمت‌های موجود در زندگی پر نمی‌شود. اگرچه ممکن است ظاهراً همه چیز فراهم باشد، اما در واقع این احساس نیاز و تشنگی در دل فرد با هیچ چیز جز داشتن محتوای واقعی زندگی برطرف نمی‌شود. سیل یا جریان نعمت‌ها نمی‌تواند به تنهایی به فرد سیرابی دهد، بلکه باید به عمق نیازها و خواسته‌های درونی توجه کرد.

هوش مصنوعی: این جمله بیانگر احساس پشیمانی و تأسف عمیق است. به نوعی می‌گوید که هر لحظه‌ای از زندگی که به عبادت نگذرانده‌ایم، به مانند خونی است که از دل می‌چکد. به عبارت دیگر، عمر و زمانی که صرف عبادت و کارهای معنوی نشده، حسرت و اندوهی بر جای می‌گذارد.

هوش مصنوعی: جواهرات زیبای وجود یتیم را نمی‌توان با غبار نگرانی و کدورت پنهان کرد. دل پاک و بی‌آلایش او نمی‌تواند تحت تأثیر این غبار قرار گیرد.

هوش مصنوعی: هر کسی که از زندگی چیز ارزشمندی به دست آورد، نمی‌تواند تحت تأثیر بی‌ارزشی‌ها قرار گیرد.

هوش مصنوعی: صائب به راه‌های نابجا و فریبنده نمی‌رود و از مسائل سخت و مشکوک نمی‌گذرد. انسان بدذات و ناپاک با نصیحت یا مشاوره تغییر نمی‌کند.