هوش مصنوعی: بدون دیدن و ارتباط واقعی با دل کسی، نمی‌توان از زبان او حقیقت را فهمید. مانند طوطی که پشت آینه قرار دارد و نمی‌تواند خود را نشان دهد.

هوش مصنوعی: مجنون هرچقدر که به لیلی نزدیک باشد و در کنار او باشد، باز هم نمی‌تواند غم و اندوه دوری از او را فراموش کند. غبار خاطر صحرا، نمادی از غم و یاد گذشته است که همیشه با او همراه است.

هوش مصنوعی: زاهد چگونه می‌تواند از بالای بهشت عبور کند در حالی که کودک در لذت تماشا به هیچ وجه هم‌پیمان او نیست.

هوش مصنوعی: زمانی که دل به شدت زخم خورده و گرفتار است، هیچ راهی برای درمان آن وجود ندارد و مشکلات قلبی دیگر با هیچ کلیدی حل نخواهد شد.

هوش مصنوعی: جاذبهٔ سحرآمیز نور، مانند زنجیری، ما را به خود جذب می‌کند و نشان می‌دهد که ناتوانی و عدم توانایی ما در برخورد با آن در واقع نتیجهٔ حالت ناتوانیمان است.

هوش مصنوعی: دل خود را خالص کن تا جزئیات را بهتر ببینی؛ ماه نو به خاطر غبار دیده نمی‌شود.

هوش مصنوعی: از دقت در ناز و جذابیت ابروهای محبوب غافل نشو، زیرا در این شب‌های عید، زیبایی او به راحتی نمایان نمی‌شود.

هوش مصنوعی: اگر گمان می‌کنی که می‌توانی در آینده پادشاه شوی، باید بدانی که بدون ذهنیت و روح گدایی، این آرزو در دل‌ها محقق نمی‌شود.

هوش مصنوعی: از رحم خشک چیزی به دنیا نمی‌آید، بنابراین نباید به سیل ضعیف امیدوار بود؛ چون از یک دریا نمی‌توان میوه‌ای برداشت.

هوش مصنوعی: اگر صائب از جمع مردم زمانه کناره‌گیری کند، دیگر قادر نخواهد بود با آنها همراهی کند.