هوش مصنوعی: وقتی درون شوق و هیجان کسی کم می‌شود، مانند تبخال که فقط به صورت جزئی نمایان است. ولی اگر احساسات او به شدت بیدار شود، مانند دریا که به راحتی با یک چشمه به گل و لای تبدیل می‌شود.

هوش مصنوعی: مگس در دام عنکبوت گرفتار می‌شود و این نشان می‌دهد که تعهدات و آرزوهای بزرگ ممکن است انسان را به گرفتار شدن در مشکلاتی برساند که رهایی از آنها دشوار است.

هوش مصنوعی: برای دستیابی به هدف، باید از هر دو دنیای مادی و معنوی عبور کرد. این مسیر طولانی است و تنها با یک بال نمی‌توان به آن رسید.

هوش مصنوعی: روح آسمانی به جسم محدود نیست. چگونه عیسی می‌تواند سوار بر مرکب دجال شود؟

هوش مصنوعی: تا زمانی که بوقلمون رنگارنگی را کشتند، من هم دانه‌ای هستم که در دل خاک خوابیده‌ام و می‌خواهم ببینم حال من در آنجا چگونه خواهد بود.

هوش مصنوعی: قلم نمی‌تواند به خوبی از دردهای پنهان سخن بگوید؛ چه کسی می‌تواند در برابر این احساسات عمیق، همچون زبانی که بیش از دوصد نفر با آن سخن می‌رانند، صحبت کند؟

هوش مصنوعی: عشق و جنون در وجود ما عمیقاً ریشه دوانده و از آن نمی‌توانیم رها شویم، حتی اگر به دنبال نشانه‌های روشنی باشیم که ما را به آرامش برساند.

هوش مصنوعی: نقوش و طرح‌های زیبای آینه، خواب و خیال را به یاد می‌آورند. دل‌های ساده و بی‌آلایش از نگاه کردن به خطوط و خال‌ها و زیبایی‌ها سرمست و مشغول می‌شوند.

هوش مصنوعی: اگر دل از شرم خود را اصلاح نکند، عقل چگونه می‌تواند روح عشق را تربیت کند؟ در این صورت، چنین شخصی که از عشق غافل است، مانند زالی خواهد بود که از ویژگی‌های نیکو و اصیل بی‌بهره‌ است.

هوش مصنوعی: قبل از طلوع صبح، شب هرگز نمی‌تواند سفید شود، زیرا وقتی پرده‌های هستی کنار می‌روند، چهره‌ی خوشبختی نمایان می‌شود.

هوش مصنوعی: عطش شوق من برای وصال آنچه در آینه می‌بینم، بیشتر شده است. حالا که به تصویر نگاه می‌کنم، این احساس عمیق‌تر می‌شود.