هوش مصنوعی: شراب را در پیاله بریز که گل و لاله به سرعت در حال رفتن هستند. این جمعیت مانند شعله‌ای از آتش در حال حرکت است.

هوش مصنوعی: به مسیر زیبا و فریبنده دنیا نرو، زیرا این زندگی مثل بساطی پر از جواهر است که به راحتی از دست می‌رود، مانند قطره‌های باران که به زمین می‌افتند.

هوش مصنوعی: دل‌های شب، از شدت ناراحتی بگویند که صبح با نگاه نگران‌کننده‌اش، گرمی‌اش را از اشک‌ها و زخم‌هایی که از ناله‌ها باقی مانده، می‌برد.

هوش مصنوعی: به خاطر عشق و علاقه‌ام به تو، هر قطره‌ای که بر روی گل لاله می‌افتد، مانند نعل اسب در آتش داغ و شعله‌ور است.

هوش مصنوعی: از سرنوشت بد، به عزیزان ظلمی رسیده که بر لب تو به خاطر تبخال نشان می‌دهد.

هوش مصنوعی: حسن از پاکدامنان دوری نمی‌کند، همان‌طور که ماه کامل در آغوش ابر می‌نشیند.

هوش مصنوعی: از دل خود آرامش را نخواه که آن معشوق خوش‌حرکت، پا در خواب گذاشته و به آرامی به دنبال می‌رود.

هوش مصنوعی: اگر یک صبح به خاطر درد و اندوهی گریه‌ای بکنی، آنچنان که سیاهی از جگر گل لاله می‌ریزد، نشان دهنده‌ای عمق غم و اندوه توست.