هوش مصنوعی: خود را از عیوب و نقص‌ها پاک کن، زیرا توانمندی‌ها و هنرهای بزرگ به چنین افرادی عطا می‌شود. از جنس بی‌ارزش و کم‌ اهمیت دوری کن، چرا که گوهرهای با ارزش به کسانی تعلق می‌گیرد که شایسته‌اند.

هوش مصنوعی: به دل راضی نباش که ارزش واقعی جهان به دست توست. آن شکوفه‌ها را منتشر کن زیرا که آنها نیز میوه خواهند داد.

هوش مصنوعی: در مسیر او، این زندگی کوچک را فدای او کن و سپس نگاه کن که چه نعمت‌های بزرگی به تو می‌دهند.

هوش مصنوعی: از زهرهایی که شبیه قند هستند، با افسوس و آستین‌فشانی، به یاد آن لب‌های تنگ و بسته، ببین چه شکرهایی به ما می‌دهند.

هوش مصنوعی: راز خود را پنهان نکن، مثل آن‌ها که در برابر خطرها خود را پشت سپر می‌پوشانند. از نگهداری حقوق دیگران غافل نشو و ببین که چگونه دیگران نیز از خود محافظت می‌کنند.

هوش مصنوعی: از این سر بی‌مغز مانند حباب عبور کن و به آن سر نگاه کن که چه سرهایی دارند به هم می‌دهند.

هوش مصنوعی: پرنده‌ای مانند طاووس با زیبایی‌هایش به جلو می‌آید، اما عاشقی در دلش از غیب بی‌خبر است که چه جاذبه‌ها و زیبایی‌هایی به او عطا شده است.

هوش مصنوعی: برگ‌های مسیر تو مانند سنگ هستند، ای نخل با میوه‌های خوشمزه! بی‌برگ شو و ببین چه میوه‌های خوبی می‌تونی بدهی.

هوش مصنوعی: در مرکز عشق، که مثل تاجی می‌ماند، نباید بدون سر وارد شوی، چرا که همه در حال تلاش برای نشان دادن زیبایی‌ها و ویژگی‌های خود هستند.

هوش مصنوعی: از آن سرزمین بی‌هویت که در آن اخبار و داستان‌ها گم شده‌اند، هرگز نخواهی شنید که چه خبرهایی در آنجا وجود دارد.

هوش مصنوعی: تمام عمرت را در این دنیای خاکی گذرانده‌ای، حال دیگر به خودت نگاه کن؛ نشانه‌های سفرهایی که کرده‌ای را به تو نشان می‌دهند.

هوش مصنوعی: چرا این افراد بی‌فایده یک بار هم به دلشان نمی‌آید که به درب‌های بسته فکر کنند و زحمت باز کردن آنها را ندهند؟

هوش مصنوعی: در دوران پیری، مراقب باش که به خواب سنگین نروی و غافل نشوی، زیرا در زمان سحر، فرصتی برای بیداری و خودآگاهی فراهم می‌شود.

هوش مصنوعی: بلبلان امسال چه خبرهایی را در دل می‌پرورانند و به گوش می‌رسانند!